przemijanie....

[Emanuela_Szlasa]

Spłyneła kropla nienawiści
po policzkach wykrzywionych od ciągłego cierpienia
wydrążyła w mej twarzy koryta niezapomnianych
buchających czerwonymi wstęgami pragnienia
ciało jaskrawej nicosci , włuczące się po bezdennej pustyni samotności
prosi o śmierć
bezwładne ręcę doczepione do szkieletu , który straszy
w wodach zamentu spogląda na ciało jakże zapomniane
odległe od ludzkiego posągu pożadania
klęczy mądląć się o to
by zapomnieć czym jest ból.

[natalia]

....jakoś coś gdzieś czasem zgrzyta...ale ja nawet nei zastanawiam cię gdzie i co :) bo poprostu podoba mi sie bardzo ten wiersz! I te porównania całkiem sympatyczne i nastojowość jaką otaczasz czytelnika...no naprawdę całkiem interesujacy wierszyk :)

Serdecznie pozdrawiam
Natalia