i tak zerwać kajdany zniewolenia kute młotem przyzwyczajeń

[Kornelia Zawrzykraj]

zaczyn szykuję
rozpiętości dni
magią rozściełam
pod stropy

spokój szkicuję
z sufitu tynk
stary rzucam
pod stopy

okruchy wymiatam
starzejących muz
wilgotne ich oczy
uszczelniam

nową postawę
przyjmie już
zakątek ciszą
wypełniam

[Roman Bezet]

o!.O! oooo!!!
Korneliuszek - wieki całe ;)
A cóż Cię tu przygnało? Muza spać nie daje? :D
Jest jakaś iskra pożogi w tym wierszu o 'budowaniu' (nową postawę), czyli trochę pomieszania.
Z tytułu skreśliłbym "kajdany" zmieniając na "zerwać zniewolenie" (te kajdany brzmią mi bardzo rewolucyjnie - "Marsz kajdaniarski" :).
A dalej to chyba zły zapis wybrałaś, może lepsza by była taka dluższa, spokojna strofa?

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Się z rymami rozsypało w końcówce, bo nie chcę dopisywać lub zmieniać słów za wiele, ale może spróbowac tę końcówkę trochę tentego? ;)))

pzdr. b

PS. Trochę pozmieniany szyk, w celu likwidacji inwersji.
PS. 2 - A witaj i - bywaj tu, bywaj ;)