Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

zgnieciona wykałaczką
niech wie kto jest Bogiem

skurczona ogniem zapałki
zginęła z honorem

benzyną zalałem mrowisko
ojczyznę hartuje płomień

kolejną wygrywam wojnę
a przecież tylko się bronię

Opublikowano

Coś nie bardzo mi podszedł ten wiersz

zgnieciona wykałaczką
niech wie kto jest Bogiem

skurczona ogniem zapałki
zginęła z honorem

benzyną zalałem mrowisko
ojczyznę hartuje płomień


jak dla mnie to jeden sens, powtórzony trzy razy. Niezbyt wymyślna to rymowanka, której nie ratuje ani pomysł, ani przesłanie.

A szkoda.

Pozdrawiam

Fei

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



W ramach obrony ;)
Nie chodziło mi o powtórzenie sensu trzy razy. Bóg, Honor, Ojczyzna to hasło które staram się obnażyć owym wierszem. Bo cóż tak naprawdę kryje się z powyższym hasłem.
zgniecona wykałaczką - zabawa jednostką w imię wymyślonych przez człowika zasad mających na celu krwią ludzką rozwiązywać kretyńskie niby konflikty za którymi stoją kożyści materialne, terytorialne, rasowe lub religijne - żadne inne
zginęła z honorem - ginie w przekonaniu że za całą wielką wojną stoi jakaś większa idea.
ojczyznę hartuje płomień - ta koszmarna rzeczywistość dotyka niestety całe narody, giniemy z łatwością deptania/palenia mrowiska i to dla czego... Suma sumarum wszelkie wątpliwości wyjaśni ci argumentacja że tak naprawdę my mamy wyższy cel, a oni nas atakują więc musimy walczyć, bronić nasze rodziny. Tak więc wierszem nie kręcę masła maślanego... Tak mi się przynajmniej wydaje. Jeśli jest inaczej proszę o wykazanie błędu konkretniej.
Pozdrawiam

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @Alicja_Wysocka Niezmiernie mi miło:))
    • @Gosława 

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

    • Odmówiono Im minuty ciszy... Tak jakby nigdy nie istnieli, Zakłamane europejskie elity, Uznały Ich tragedię za aspekt nieistotny…   Wielki butny europarlament, Zjednoczonej Europy głoszący idee, Gardząc głośnym przeszłości echem, Pamięci o pomordowanych europejczykach się wyrzekł…   Na z dalekiej przeszłości cichy głos Prawdy, Europosłowie pozostając głusi, Zaślepieni frakcyjnymi walkami, Rzucili się w wir pisania nowych dyrektyw.   I nie zrozumiał podły świat, Ogromu tragedii zapomnianego ludobójstwa, Woli ciągle tylko się śmiać, Gdy na europejskich salonach króluje zabawa…   Odmówiono Im minuty ciszy... By nie była lekcją pokory Dla światłych europejskich elit, Zaślepionych ułudą nowoczesności,   A przecież tak do bólu współcześni, Eurodeputowani z krajów zamożnych, Tak wiele mogliby się od Nich nauczyć, Szacunku do ojców swych ziemi.   Na styku kultur na kresach dalekich, Sami będąc ludźmi prostymi, Całe życie pracując na roli, Całym sercem ją pokochali,   Na każdy kęs białego chleba, Pracując wciąż w pocie czoła, Wszelakich wyrzeczeń poznali smak, Niepowodzeń i gorzkich rozczarowań…   Odmówiono Im minuty ciszy... Jak gdyby była ona klejnotem bezcennym, Ważyła więcej niż całego świata skarby, Znaczyła więcej od kamieni szlachetnych.   A przecież krótka chwila milczenia, Nie kosztuje ni złamanego eurocenta, Wobec zakłamania świata zwykle jest szczera, A rodzi się z potrzeby serca.   Przecież milczenie nie ma wagi, Skrzyń po brzegi złotem wypełnionych, Skąpanych w złocie królewskich pierścieni, Zdobiących smukłe szyje diamentowych kolii.   Przecież krótkie zamilknięcie, Tańsze jest niż znicza płomień, Kosztuje tylko jedno śliny przełknięcie, Gdy znicz całe dwa złote…   Odmówiono Im minuty ciszy... Tak jakby jej byli niegodni, By pamięć o Nich odrzucić Obojętnością Ich cieniom nowe zadać rany…   Po ścieżkach Pamięci, Nie chcą wędrować dziś ludzie butni, Zapatrzeni w postęp technologiczny, Zaślepieni ułudą europejskości,   Po co dziś tracić czas na Pamięć, Rozdrapywać rany niezabliźnione, Lepiej śnić swój irracjonalny o Europie sen, Historię traktując jako przeżytek…   Lecz choć unijne elity, Odmówiły czci duszom pomordowanych, My setkami naszych patriotycznych wierszy, W skupieniu oddajemy Im hołd uniżony…      
    • muszę znaleźć przyjemność w oczach ciemniejszych niż porzeczkowa słodycz tak mówiłeś dotykając Lanę której piegi rozlewały się na brzegach powiek krew po utraconych dzieciach zaschła cichym dźwiękiem rwanej pajęczyny płosząc myśli zapraszasz do łóżka miły niebo źle znosi zdrady w płatkach liliowych bzów dusznych majowych porankach nie będzie zadośćuczynienia to już ostatni list ostatnie do widzenia
    • Jakoś tak posmutniałam  Dla mnie to nawet siłaczka  Pozdrawiam serdrcznie 
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...