kostka

[castus]

wrodzeni w tęsknotę
tropimy ścieżki czasu
przekrwionymi oczyma
z ostatnią szklanką kawy
w drżących dłoniach
przelewamy znaki nadziei
na zrozumienie

świt nas zaskoczył
w intymnej pozie zamyslenia
dziś ci jeszcze nie odpowiem
wpatrując się w nadgryzioną
kostkę cukru myślimy
o sobie niechcący

[Confiteor]

ja lubię chyba jak jest pourywane
coś niedokończone
jakieś niedomówienie
a tu wszystko jak na tacy
za chwilkę to zmienimy
pozdr

[Confiteor]

jakiś brak za nami
wlecze się gdy chcemy
gonić czas
ostatnia kawa
słabe dłonie
przelewamy znaki nadziei
żeby wiedzieć

obok świt i my
w intymnej pozie zamyslenia
jeszcze nie dziś

patrzymy na kostkę cukru
myślimy o sobie
niechcący

ta kostka mi nie pasuje tu zupełnie
ale chyba zburzył bym cały koncept
więc niech będzie
wg mnie jakoś tak
ale nie musisz się sugerować
to subiektywna rzecz
pozdr