Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

pomiędzy tymi drzewami
szczęśliwych momentów kilka
przeżywali zakochani
gdy szmery listowia umilkły

niejeden pijak się zdrzemnął
pod sosną albo pod brzozą
kiedy zachlany w noc ciemną
w zieleni się tej ułożył

niejeden poeta pisał
utwory dla ukochanej
i nieraz przy tym zagwizdał
szczęśliwy że jest oddana

w tym pięknym magicznym miejscu
niejeden człowiek coś przeżył
niejeden zmienił podejście
zapragnął w Boga uwierzyć

tylko my
tak zupełnie bez rymu

Opublikowano

ciekawie...zmienię troszku krój...

pomiędzy drzewami
kilka szczęśliwych chwil
przeżywali zakochani
gdy szmery listowia umilkły

niejeden pijak zdrzemnął się
zachlany pod sosną
w zieleni ciemnej nocy

niejeden poeta pisał
utwory dla ukochanej
i nieraz przy tym zagwizdał
szczęśliwy że jest oddana

w tym mistycznym miejscu
niejeden człowiek coś przeżył
niejeden zmienił podejście
niejeden w Boga uwierzył

tylko my
tak zupełnie bez rymu

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


najbardziej beznadziejny komentarz jaki czytałam :D

a do wiersza: tylko pointa
to, co do niej prowadzi jest nudne
mało błyskotliwe i raczej tandetne
co bardzo umniejsza "fajność" pointy

płenty ;) jak kto woli

pozdrawiam
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


najbardziej beznadziejny komentarz jaki czytałam :D

a do wiersza: tylko pointa
to, co do niej prowadzi jest nudne
mało błyskotliwe i raczej tandetne
co bardzo umniejsza "fajność" pointy

płenty ;) jak kto woli

pozdrawiam

Chryste! Ty go przeczytałaś!? Końcówka musiała Cie zaskoczyc.
"puenty", a nie "płenty" (takiego slowa nie ma!).
Pozdrawiam.
Opublikowano

a mnie się przypomniał inny wiersz na tym forum pt „Leśny prezent”:P
aczkolwiek treść itd dużo bardziej adekwatna itd tutaj jest
chociaż że nie doczytałem do końca bez bicia się przyznaję
więc nie mogę że się podoba stwierdzić
no rymy fajne są
a teraz do puenty doczytałem
i puenta też fajna jest
taka sympatyczna
to ja
pozdrawiam

Opublikowano

BArdzo cieakwy koncept. W sumie cały wiersz bez point trąci lekkim banałem, ale wnioskuję, że tak miało byc.:) rymy mają szczegolną moc w tym wierszu, dodatkowy przekaz za co pokaźny plus.

Podoba sie. Plus

Pozdrawiam

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @Annna2 Jaka droga do Boga, z Bogiem do siebie. Czy czlowiek potrafi ocenić, wybrać. Jak wyglądałby świat gdyby nie było tego lotu. Jedno jest pewne, byłby inny...   Pozdrawiam serdecznie  Miłego dnia   
    • @Natuskaa Czy łatwo jest odróżnić zwyczajne spotkanie, od tego na które przygotowujemy się przez pół życia, albo i całe? Można. Bo te, na które się przygotowujemy, nigdy nie wyglądają tak, jakbyśmy chcieli, a te drugie często wprost przeciwnie.   Świetny tekst. Szczególnie podobał mi się fragment z listonoszem. 10/10
    • @Leszczym Dziękuję.@Waldemar_Talar_Talar Dziękuję również :D 
    • @Stracony Bardzo mi się podoba to spostrzeżenie i jest bardzo prawdziwe, życiowe w sposób nawet dalej idący niż to się powszechnie uważa :))
    • Czy łatwo jest odróżnić zwyczajne spotkanie, od tego na które przygotowujemy się przez pół życia, albo i całe? To, na które zbieramy doświadczenia, jak wiano pod związek z jakim przyjdzie nam się mierzyć. Czy obie umówione strony taplają się w podobnych zajęciach, zanim nie otrzymają stopnia mistrzowskiego i nie wpadną na siebie w sposób całkowicie niewytłumaczalny? Dla tych którzy przeżyli coś takiego odpowiedź jest prosta. Tutaj nie ma pomyłek. Nie było możliwości ucieczki i z tą myślą się pozostaje...   Siedzę i zastanawiam się nad tym, co z tego wynikło? Z lat złego, z lat dobrego, z lat potem, z lat przedtem... bo wchodząc w kolejny zakręt, wiem, że potrzebuje kogoś nowego, choć jeszcze nie wiem, kto to będzie. Z kim jeszcze jestem umówiona? Kto jeszcze jest mi coś winien, a komu być może ja coś powinnam wynagrodzić... ?   Wielkie koło się okręca, niektórzy śmią twierdzić, że można się naraz rozstać ze wszystkimi możliwościami i ludźmi . Spłacić tego i owego i nie zaciągnąć żadnych nowych zobowiązań. Na raz – czy to możliwe? Że już nikt o nic nie ma prawa się upomnieć? Że można odciąć pępowinę świata nie rozmnażając się? Nie rozmawiając z kimś? Rozmawiając z kimś za często, zbyt nachalnie... Nie przenosząc wiadomości... jak mucha, albo pszczoła z miejsca na miejsce.   Kto roztrzaska swoje koło zdarzeń i w spokoju usiądzie po środku własnego "em" czekając na śmierć fizyczną? Nawet w oczekiwaniu można sobie powiązać ręce albo nogi. Zawsze przecież do drzwi może zadzwonić listonosz. Jak odbierzesz polecony - to masz nowe zadanie, a jak nie odbierzesz - to może sam będziesz miał możliwość zostać listonoszem... wszak poczuć deszcz, kły wszelkich psów domowych i ludzkie „przyjęcia” na własnej skórze to jest dobra nauczka, za niedocenienie czyjegoś wysiłku. Może dlatego moja babcia zawsze częstowała listonosza talerzem zupy... zupa to też jakaś forma spłaty.   Siedzę nad tekstem, nie moim tekstem... coś mnie przerosło, coś mi wyrosło, coś wyhodowałam nie spodziewając się tego. Płaczę nad tekstem... Czy to dobrze? Podobno łzy szczęścia zawsze są dobre.
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...