Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

Synem kota
Się zwiesz
Zgrabnością
Moczysz ogon
W mleku z

Kozła

Oddajesz
Rogi
na proch ścierasz
futro na

plecy zarzucasz

Smycz na wężowej
Skórce w dłoni
Trzymasz
Lejce na pogoń

Przygotowane

Siano zabierasz
Do domu
Bielą okrywasz
I sapiesz

Opublikowano

Jak najbardziej wersyfikacja koniecznie do zachowania! Jak najbardziej do ulubionych. Ale nie zwycięzca. Nie taki człowiek. Dzięki, Dziuńka, nakarmiłaś zmęczone zwoje :)

Opublikowano

Hmmm
Dziękuję oczywiście za uwagi.
Chciałabym jedynie powiedzieć, że
wersyfikacja była przemyślana i dostosowana
do wiersza. Tekst jakoby "rwany" przy dokładej
analizie staję się całością, bo każda "odszarpana część
ma swoją kontynuację.
Wiersz jest całością. I "futro" -- zarzucane jest na plecy w kolejnej strofie.
Dziękuję raz jeszcze :-)

DZiunia

Peace

[sub]Tekst był edytowany przez Magdalena C dnia 10-10-2003 18:45.[/sub]

Opublikowano

Gdy byłam tu ostatnio Magdalena była na tej stronie debiutantką, teraz w pełni zasługuje na miano weterana, choć klasy utworów nie mierzy się stażem. Wiersz bardzo mi się podoba, widać że nie ma w nim żadnej przypadkowości, wszystko jest przemyślane i dograne - tak trzymać ;)

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.




Dziękuję :-)
I żal, że tak dawno Ciebie tu nie było :-()

A i staż pomaga w pisaniu, a raczej doświadczenie jakie się zdobywa pisząc. No i oczywiście krytyka, która nakierowuje na właściwe tory.

Dziuńka

Peace

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


×
×
  • Dodaj nową pozycję...