żyć i umrzeć z miłości

[Mariusz Paniczko]

Kochałem bez wyboru, nikt mnie nie pytał
kochałem świadomie, lecz nie myślałem wcale
to wiatr mnie usidlił, zabrał mi woloność
to miłość pokazała jak wypełniają się żale.
Nie byłem w stanie wypowiedzieć słowa
zapomnieć powracającej bez końca tęskonty
zniszczono moje serce- nie wojną, lecz miłością-
miłością naiwnego kochania i czystej głupoty.
Nicość wypełnia moje dni- te same krople wody
echa znają drogę, choćbym był na końcu świata
zadrwił ze mnie lekki podmuch wiatru
jestem niewolnikiem- a on sępem, który wraca.
Czy słodki uśmiech musi na zawsze zakochać
czy on jest do końca życia jedyny
niecierpliwość zburzyła szczęście
czemu to jestem ja? za jakie winy!

[Julia Zakochana]

ehhh... to jest coś strasznego... ja w ogóle nie lubię tasiemców.. a takich to już w ogóle.. :/ kiepsko, przydałyby się nożyczki ale nie wiem czy można z tym coś zrobić... :/ może kilka wersów nadawałoby się do użycia...
ale brak mi na takie utwory sił... to męczy :/

pozdrawiam