ściskając w ręku kamyk zielony

[Toxyna]

przez niedomknięte drzwi szafy
stary plecak
pogania zaspane buty

wypchany po przegi marzeniami
wygrywa melodię obitą menażką
(do taktu tańcza sznurówki)

o świcie podniecone podeszwy
w pośpiechu żegnają
piach wdeptany w wycieraczkę

schody (w pół śnie) odprowadzają
niedorzecznie szczęśliwe nogi
do wiernych jak pies drzwi

i tylko słonecznik na parapecie
drży myśląc o wyprawie
w nieznane

spokojnie
(szepcze ściana)
do tej pory zawsze wracała

[Toxyna]

taki sobie wierszyk :) ale tylko o tym myslę na 4 dni przed urlopem :)

[tygrys_pietrek]

swietna rzecz. chociaz moze trzeba by bylo popracowac nad tym. w kazdym razie zakonczenie niezle.
pietrek

[stanislawa zak]

Toxyno! witaj wycieczkowo, śpieszno ci tak bardzo, że pogubiłaś literófki-piachw?wiersz super, z punktu widzenia mojego!pozdrawiamwakacyjnie!!!

[Toxyna]

to u mnie standard-dzieki Stanisławo :) za kilkanaście godzin spływam :) plecak spakowany, marzenia wyrywają się ze śpiwora, karimara mruczy na myśl że uda jej się rozprostować w koncu plecy :)

[stanislawa zak]

szerokich horyzontów, płyń na głębokie wody i wracaj zdrowa i zakochana!!!!