wojna

[to tylko ja]

W mojej głowie wielka wojna. Mnóstwo broni i karabinów maszynowych. Ogromne armaty.
Flaga przeciwnika wbita w sam czubek głowy powoduje okropny ból. Strugi krwi płyną po całym ciele kończąc swój żywot w podłodze. Wsiąkają w drewniane klepki. Czuć smród.
Armatnie kule biją raz za razem. Wielkie słupy ognia wznoszą się w powietrze.
Włosy zginęły w bohaterskiej bitwie o wolność. Rany na brzuchu służą za okopy. Ból.

Wojsko powoli się wykrusza. Niebo wzbogaci się o dwa tysiące nowych gwiazd...
Jeszcze słychać strzały. Czy to już koniec rozgrywki? Pewnie czas sie poddać. Resztkami sił wymierzam ostatni cios. W odpowiedzi otrzymuje rwący ból. Przegrane oczy mają odcień zieleni... Może uda się odbudować budynki?

Na horyzoncie nie widzę posiłków. Biała flaga na maszt. Dwa-zero dla was

[Lechoo_k]

Małe jest piękne! Gdybym należał do wrażliwych kulinarnie straciłbym wartości odżywcze nabyte podczas ostatniego posiłku. Na szczęście nie gardzę takimi brutalnymi opisami ponieważ jestem zaciekłym wrogiem „wodolejstwa” i cenzury w literaturze.

Ponadto zwięzły tekst taki jak ten jest doskonały w swej prostocie, a poza tym jest akcja, refleksja i biała flaga.

Oddaję ci hołd, drogi autorze.

[to tylko ja]

czuje sie zaszczycona i czerwienie sie jak buraczek... :)

pozdrawiam serdecznie! :)