Wszystko tam się zaczęło

[Anna Romanek]

Z wielkiej palmy zeskoczył małpiszon. Rozejrzał się dokoła, splunął resztką pozostałych w zębach wiórków kokosowych i usiadł, znudzony, w cieniu tejże palmy.
- Nie ma co...dawno tu człowieka nie było. A szkoda-myślał prawie po ludzku. Czasem można nieźle się z nim zabawić. Na przykład... w bezludną wyspę. Myśli, że nikt go tu nie obserwuje.Wychodzi, rozglada się. Woda z niego ścieka. Najpierw zawsze patrzy w słońce, jakby chciał się go pozbyć, bo upał. Woreczek jakiś- przytroczony do paska, z pestkami jakichś dziwnych owoców. Nikomu z nas nie udało się ich pogryźć. Po zagrzebaniu w piachu nic z nich nie wyrasta. Wysuszyć na słońcu też nie można...Zajączki tylko puszczać można. Myśli nagle urwały się, bo oto na plaży ukazał się wypisz-wymaluj osobnik, o którym myślał.
Popatrzył w górę, wypatrując słońca.
-Wszystko się zgadza-pomyślał małpiszon. Boso, z woreczkiem. I nagle... człowiek z całym impetem zaczął rzucać kamieniami w stronę drzewa pod którym siedział.

-No..tego...!! - krzyknął w myślach. Tylko nie to!

Ale on podnosił coraz więcej kamieni, zbliżając się wielkimi krokami.

-Ty...ty!!! Co ty?!!!!

Tym razem wydobył z siebie najdzikszy ze swoich poszczekiwań.
Ale wszystko na nic. Człowiek maszerował jak do natarcia na czołg.

W zębach małpiszona pojawiła się piana, którą wydobywał z siebie tylko wtedy, gdy nie miał już nic innego do powiedzenia. Ani w myślach, ani w pohukiwaniach.Wspiął się, jak po kolumnie, na sam wierzchołek palmy, widząc ostatni kokos. Trudno, w takiej sytuacji oszczędzanie nie wchodzi w grę. Przyczaił się, gotowy do bombardowania....

Ale człowiek nagle zawrócił.

-Co???????? Tak mu się wyrwało, w myślach.

W mgnieniu oka zrozumiał i poczuł się bardzo samotny.
Dlaczego?
A skąd ...małpoludy mamy?

[aksja]

lekkie to aczkolwiek całkiem możliwe widzieć oczami małpy małpoluda !
pozdrawiam

[Jay Jay Kapuściński]

ciężko mnie rozbawić, ale Tobie się udało :)
dzięki

[asher]

a ja mam poczucie, ze czegos zabraklo, bo pomysl arcyswiezutki :)

[Anna Romanek]

Dzięki Wam. Brakuje mi weny ostatnio. I to chyba tu można to wyczuć między wierszami.