motyle

[majkaa_m...]

Oscylując między wagonami
dostrzegłam jasnego motyla, cytrynowego
w lipcowym słońcu oddał ostatnie światło
prowadząc mnie na koniec

Podróż układała się lub też sączyła
mężczyzna z naprzeciwka, lat dwadzieścia jeden
wychodził z przedziału i z siebie
karmiłam żółte motyle jego ustami

Przez kilka cierpliwych godzin
mężczyzna spał, motyle piły

[jasiu zły]

Nie wiem czemu, ale jakoś mnie odrzuca. Treść jest dla mnie jakaś taka rozmamłana. Forma jest ok, ale to mnie nie przekonuje. Motyw z pociągiem jest raczej mało oryginalny (chyba każdemu się to już zdarzyło), a wciśniecie tego motyla jakoś mnie nie przekonuje. Ale spoko, ja to jestem malkontent, będziesz pewnie miała jeszcze masę wniebowziętych komentarzy ;)

[Roman Bezet]

Witam,
podoba mi się, bo wolę znaleźć coś ciekawego, niż kichać ;)
Kupuje mnie końcówka, ta kreacja (czuję klimat "Stu lat samotności" ;)
Zastanawiam się nad:
- przecinkami, zwłaszcza przed "lat"
- "układała" lub "sączyła" (kombinacja myślowa "lub też" psuje nastrój)
- "wychodził z siebie" - przez silną konotację z potocznym wyrażeniem - nie pasuje mi tutaj, widzę umocowanie logiczne i obrazowe, ale mam tę zasadniczą wątpliwość, dodatkowo pogłębioną przez grę (z przedziału i z siebie).
Można też pominąć wielkie litery - szczegóła.
Dobry kawałek Poezji (właśnie z takiej litery ;)
pzdr. b

[Samo zło]

odważne było zestawienie motyla z pociągiem, a jak wiadomo od odwagi do głupoty…itd.
nie rozumiem tego wiersza, nie rozumiem, co on miał przekazać. zanurzenie się w zbanalizowanej scenerii nie służy niczemu dobremu, zresztą moja tępota nie pozwala mi nic pięknego w motylkach dostrzec, ergo nic pięknego dostrzec w tym wierszyku nie mogę…a może to właśnie nie miało być piękne? może to celowe znęcanie się nad czytelnikiem? pokazanie czegoś głębszego pod postacią motylka? poezja jest sceną, a ten wiersz to (dla mnie) źle obsadzona sztuka. serdeczności

[Agnes]

czytałam rano i nie zachwycił mnie, wróciłam, ale ponownie uczucia mam raczej ambiwalentne....pomysł oraz niektóre fragmenty zasługują na uwagę, jednak nie rozumiem pewnych zabiegów, np.

rzegłam jasnego motyla, cytrynowego

szczególnie ten fragment wydaje mi się przekombinowany.......

róż układała się lub też sączyła
mężczyzna z naprzeciwka, lat dwadzieścia jeden
wychodził z przedziału i z siebie

ten fragment biorę w całości, osobiście z całego tekstu wydaje mi się być najlepszym....

dalej burzy mi się logika, gdyż z jednego motyla robi się ich kilka......z cytrynowego-żółte.... może się czepiam ale przy głębszym czytaniu tekstu, właśnie takie szczegóły zaczynają pojawiać się na planie number 1:)

jeśli chodzi o samą pointę, to jest dla mnie ona "nijaka", może gdyby fragment wcześniejszy był bardziej dopracowany, to takie podsumowanie byłoby idealne, jednak postrzegając całosciowo oczekiwałabym czegoś lepszego.........

może się nie znam i wyjdzie na to że polemizuję z Bezetem:)))

pozdrawiam ciepło
agnes

[Luthien_Alcarin]

pierwsza strofa pachnie banałem: cytrynowy motyl, lipcowe słońce, ostatnie światło... to wsyztsko już było i traci tutaj urok całkowicie
w pierwszym wersie drugiej strofy też troche pzrekombinowane ;wyczuwam prozę i nie pasuje mi tu wtracenie "lub też sączyła"
potem do końca wiersza zaczynasz bawić sie słowem i robi się coraz ciekawiej, utwór lirycznieje i końcowka jest całkiem przyjemna;)

Pozdrawiam
Agata

[majkaa_m...]

może powinnam dla lepszego zrozumienia zamiast motyli wziąć zajączki

\zięki za komentarze
Majka

[Oscar Dziki]

Podróż układała się lub też sączyła

ten fragment jest reprezentatywny dla całego wiersza. Z jednej strony autor dostrzega durnote frazeologii i gra z nią, z drugiej nie popiera tego jakąś głębszą potrzebą tematu. Kiepsko. Jeśli to co powiedziałem jest niejasne, to śpiesze z wytłumaczeniem a jak nie, to nie:)/