-
Ostatnio w Warsztacie
-
bazyl_prost 395
Jak odnaleźć drugą jaźń, mówimy że niektórzy odeszli ale przecież nie da się odejść daleko zawsze gdzieś się jest, takie to już sprzężone z kosmosem, że nie da się być niczym,a nawet niczym się da. Trzeba mieć jakieś pole, nie da się być nigdzie, zawsze gdzieś się trzeba odnaleźć. Jesteśmy tym co kochamy, czasami tęsknimy za czymś za życiem , za ideą , za swoim imieniem . Zawsze jest jakaś przestrzeń której nadajemy formę jak neutron albo bardziej ruchliwe neutrino. Kiedyś próbowałem być jak szkło , przejrzyste ale nieme, potrzebny jest ruch bez ruchu nie ma dźwięku . Bycie to tajemnica. Muszę poczytać o metafizyce.
0
-
-
Najczęściej komentowane w ostatnich 7 dniach
-
- 44 odpowiedzi
- 842 wyświetleń
-
- 43 odpowiedzi
- 679 wyświetleń
-
- 31 odpowiedzi
- 726 wyświetleń
-
- 28 odpowiedzi
- 597 wyświetleń
-
- 27 odpowiedzi
- 585 wyświetleń
-
-
Zarejestruj się. To bardzo proste!
Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.
-
Ostatnio dodane
-
-
Ostatnie komentarze
-
Przez bazyl_prost · Opublikowano
Jak odnaleźć drugą jaźń, mówimy że niektórzy odeszli ale przecież nie da się odejść daleko zawsze gdzieś się jest, takie to już sprzężone z kosmosem, że nie da się być niczym,a nawet niczym się da. Trzeba mieć jakieś pole, nie da się być nigdzie, zawsze gdzieś się trzeba odnaleźć. Jesteśmy tym co kochamy, czasami tęsknimy za czymś za życiem , za ideą , za swoim imieniem . Zawsze jest jakaś przestrzeń której nadajemy formę jak neutron albo bardziej ruchliwe neutrino. Kiedyś próbowałem być jak szkło , przejrzyste ale nieme, potrzebny jest ruch bez ruchu nie ma dźwięku . Bycie to tajemnica. Muszę poczytać o metafizyce. -
Przez sisy89 · Opublikowano
słowa upchnięte w kieszeń zaczynają uwierać wciąż bolą chwile posypane ciszą która nie mieści się w powietrzu słony smak rozczarowania osiadł na wargach zasznurowanych przez wstyd skończyła się noc bez szans na powtórkę najważniejszych fragmentów zabrakło świadków gdy zegar wciąż wybijał kolejne minuty momenty spłynęły po twarzy zostały tylko nieuczesane myśli i głowa pełna wspomnień -
-
Przez Christine · Opublikowano
@aniat. Słowa tkwią w nim cicho, Jak ziarna w martwej glebie Czekają na twe zdanie, By rozkwitnąć w potrzebie. Bo przecinek, co zginął, On w sobie gdzieś nosi, Może kropkę odnajdziesz, Którą dziś przynosi. Twój wykrzyknik zagubiony W jego sercu pobrzmiewa, Jak echo dawnych pragnień, Które wciąż go wzywa. Więc kiedy szukasz słów tych, Co uciekły w przestworze, On zbiera je po cichu I składa w twoje dłonie. -
-
-
Najczęściej komentowane
-
-
Wiersze znanych
-
Najpopularniejsze utwory
-
Najpopularniejsze zbiory
-
Inne
Rekomendowane odpowiedzi
Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto
Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.
Zarejestruj nowe konto
Załóż nowe konto. To bardzo proste!
Zarejestruj sięZaloguj się
Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.
Zaloguj się