Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

Usiłujemy być na wskroś poetyckie
grzecznie się upijamy ubieramy
starannie ciała w czernie
cudze myśli w śliskie słowa
kawy w bezsenności na wpół
odtrącone ciepłą dłonią lufek

mamy kilka grubych zeszytów
w kilku starych i dobrych kawiarniach
wykładamy je miękko na stoły
w dym spluwamy pogardą dla świata
wsłuchujemy się w trudne muzyki
póki czas się komarem przy uchu
nie zabliźnia dręcząco i jasno

zręcznie tasujemy karty z armią
królów i książąt i markiz
popijamy co przyjdzie do picia

tylko sklepy
te małe potwory gdzie
należy szukać tamponów gumek
do włosów lirycznych bluzek
cieni do oczu kawy w saszetkach
szczotki do dłoni szafek na buty

na wskroś poetyckie soczyście
sypiemy kurwami na ludzi jak
ciche podmioty w wierszykach
bezczelnych maniaków

Opublikowano

Nie rozumiem tytułu.
Nie rozumiem akapitu o sklepach :(
Nie rozumiem dlaczego tyle tu z kawiarni młodopolskiej (choc nie tylko ;)
Wiersz rozumiem. Nawet pochwalę.
I tylko pointa nie daje mi spokoju: kogo autorka tak rozpieszcza?
;)
pzdr. b

Opublikowano

może tytuł nie 'y', a pogarda, obrzydliwość, dezaprobata itp.historia ciekawie opowiedziana-z Życia, przypomina mi styl pewnej joanny..ale.ja bym zapytał inaczej; kogo chce pani obronić, a kogo skarcić??pozdrow.

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • -Mistrzu, czy można się wyrwać z gorzałki niewoli? -Jak groźny to wróg musisz sobie uświadomić, udaj sie do kościoła, powiedz: Panie Boże, pomóż mi grzesznikowi, bo tylko ty możesz, dać mi siłę wytrwania, bym do końca życia, był wolny od nałogu gorzałki wciąż picia. Wtedy udać się może, choć ciężko ci będzie, bo ona będzie kusić cię zawsze i wszędzie. To łatwe nie jest nigdy, wielu nie jest w stanie, gdy ktoś mówi inaczej, głupi albo kłamie  
    • Kraj to jest rojeń pisanych hojnie Na pergaminie pobożnych życzeń Od wieków woli przebłysk geniuszu Od szaro skromnych w cichości - ćwiczeń   Kraj który sławę  minioną ceni Niczym brylanty korony skarbce (Ale dbałości o wspólny trawnik I wspólne drogi – już nie wystarcza)   Kraj który kocha wielkich umarłych Co rok buduje mnogość pomników Jednak żyjących mądrych i dobrych Obrzuci gradem – kamiennych krzyków   Kraj wersów dźwięcznych zwrotek perłowych I mistrzów prozy – na świecie znanych Obelg tu mają obfitość bujną Inne na wieczór – inne na ranek   Kraj w którym chlebak pełny masz modlitw I romantyzmu całą kaburę A zamiast nowych skórzanych butów Weźmiesz optymizm dzielność brawurę   Kraj który nie da ci stu nabojów Nie da ci hełmu bunkra i czołgu Po śmierci da ci elegię srebrną I na mogile da – bukiet hołdu   Kraj z orderami – na nagiej piersi O gołej głowie w wieńcu różanym Czasem tu spotkasz – orła kotwicę Na starym tynku – zaplutej ściany…
    • Jak dla mnie: taki sobie... Jeśli już o kobietach, to: nie lepiej wrócić do punktu wyjścia - do czasów pierwotnych? Zapewniam panią, iż Święta Matka Natury jest bezwzględna - bez mężczyzn nie byłoby ludzkości, jeśli chodzi o mnie: jestem pogańskim racjonalistą - libertynem i intelektualnym biseksualistą - uniwersalnym i niech kobiety sobie robią co chcą, tylko: nie mają żadnego prawa naruszać mojej przestrzeni i w razie problemów - przychodzić do mnie...   Łukasz Jasiński 
    • @Leszczym ukłony posyłam
    • @Natuskaa    Bardzo Dobrze. Wręcz Świetnie. Miło czyta się Twój "(...) wartościowy (...)" tekst, a pisanie Ci w ten sposób "(...) niech się toczy (...)". ;))** Zadbaj o interpunkcję.     Pozdrowienia. 
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...