Nie wiem kiedy się zakochałam .?! ;)))))
Może gdy szybował ze mną w przestworzach.?
Opadałam z nim w przejrzystość chmury
w niebo polukrowane cukrem pudrem.
W słoneczny dzień na migdałowej łące
śnimy rumianki, opieram dłoń o niebieskość.
Rozpuszczona łagodność i błękitne kły,
które jeszcze nigdy …mnie nie ugryzły.!
Migrence :)))
Nie wiem kiedy się zakochałam .?! ;)))))
Może kiedy szybował ze mną w przestworzach.?
Opadałam z nim w przejrzystość chmury
w niebo polukrowane cukrem pudrem.
W słoneczny dzień na migdałowej łące
śnimy rumianki, opieram dłoń o niebieskość.
Rozpuszczona łagodność i błękitne kły,
które jeszcze nigdy …mnie nie ugryzły.!
Migrence :)))
Wysoko nad ziemią unoszą się cienie
powstaje z obłoków król światła wezwany
w tańcu wiruje szept sennych oddechów
grą burzy i wiatru głęboko splątany.
Horyzont się kłania słońcu na przekór
początek i koniec świetlistej ciemności
noc cicho odchodząc zostawia wyśnione
niebieskie marzenie miłości spragnione.
W błękitnej sukience, na plaży skalistej
siłą tęsknoty wzburzając fale
kroplami nadziei spogląda w przestrzenie
czekając na smoka samotna na skale.
Gdy niebo rozplata cichutki szmer skrzydeł
namiętność się budzi, przyciąga do siebie
spełnieniem pragnień w ramionach smoka
skrzydlatą bliskością szybują po niebie.
Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.
Przez Poezja to życie · Opublikowano
Przez Simon Tracy · Opublikowano
Przez Migrena · Opublikowano
