-
Ostatnio w Warsztacie
-
KOBIETA 748
Wysoko nad ziemią unoszą się cienie
powstaje z obłoków król światła wezwany
w tańcu wiruje szept sennych oddechów
grą burzy i wiatru głęboko splątany.
Horyzont się kłania słońcu na przekór
początek i koniec świetlistej ciemności
noc cicho odchodząc zostawia wyśnione
niebieskie marzenie miłości spragnione.
W błękitnej sukience, na plaży skalistej
siłą tęsknoty wzburzając fale
kroplami nadziei spogląda w przestrzenie
czekając na smoka samotna na skale.
Gdy niebo rozplata cichutki szmer skrzydeł
namiętność się budzi, przyciąga do siebie
spełnieniem pragnień w ramionach smoka
skrzydlatą bliskością szybują po niebie.
0
-
-
Najczęściej komentowane w ostatnich 7 dniach
-
Zarejestruj się. To bardzo proste!
Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.
-
Ostatnio dodane
-
-
Ostatnie komentarze
-
Przez Ewelina · Opublikowano
@Tectosmith bardzo dziękujęZaloguj się, aby zobaczyć zawartość.
Ja to całe życie lewituję między różnymi światami. Pozdrawiam jak zawsze:) @violetta można tak powiedzieć:) Pozdrawiam jesiennie :) @Waldemar_Talar_Talar bardzo dziękuję Pozdrawiam także z uśmiechem i niezmienną sympatią:) -
Przez Lenore Grey poems · Opublikowano
Nową wyspę odkryto! Przypłynęli z odległych krain złotoręcy, złotoocy — co na tubylców zarzucając sieci, wołali — ze zgrozą w pierwotnej mocy — to analfabeci! Dziękuję za przeczytanie! Pytanie dodatkowe: czasem zdaje mi się, że każdy mój utwór jest zupełnie różny od poprzedniego — i następnego. Jak sądzicie: taka rozbieżność jest u artysty rzeczą dobrą — czy może wręcz przeciwnie? -
Przez MIROSŁAW C. · Opublikowano
@Gosława Dla smakosza historii, uczta. -
Przez hania kluseczka · Opublikowano
@Migrena bardzo mi się podoba:) i piszę to, bez żadnego lizodupstwa:P masz takie ciekawe, oryginalne ciągi skojarzeń, obrazowanie, wyobraźnię no i taką lekkość w pisaniu ten fragment, mistrzostwo świata: "Proszę usiąść, mówi łagodnie, tak łagodnie, że mam ochotę od razu powiedzieć wszystko, łącznie z tym, że w 2004 ukradłem bratu jogurt i do dziś mnie to męczy jak filozof po nieudanym haiku." :) -
Przez Maksymilian Bron · Opublikowano
Dziękuję Ci za wersy, których inni nie słyszą, za chlust mrozu w policzki na plaży, kiedy wystukuję ścieżkę niewydeptaną ku czerwieni, którą podzieliłeś się ze mną i zmierzchem tuż za mymi plecami. Za ból, który przyniósł wytchnienie, za miłość do innych, która obróciła się w miłość do siebie, za koncert wrzasków zmieniający się w ambientową ciszę, w której uśmiechamy się wzajemnie, bez wykrzywiania ust, odrzucając wszystkie wesela i pogrzeby, nazwy i spotkania, o których myślisz, rozmawiasz i śnisz, a których trucizna Nas od siebie oddala Dziękuję za to, że najważniejsi jesteśmy My, Nie ona lub one, lecz ja i Ty
-
-
Najczęściej komentowane
-
-
Wiersze znanych
-
Najpopularniejsze utwory
-
Najpopularniejsze zbiory
-
Inne
Rekomendowane odpowiedzi
Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto
Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.
Zarejestruj nowe konto
Załóż nowe konto. To bardzo proste!
Zarejestruj sięZaloguj się
Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.
Zaloguj się