Sara Teasdale - Zimowe Gwiazdy (Winter Stars)

[Andrzej P. Zajączkowski]

Wyszłam samotnie w mroczną noc;

Młoda krew za morzem przelewana 

Przesiąkła skrzydła mojego ducha-

Nosiłam swój smutek wyczerpana.

 

Lecz kiedy w górę uniosłam głowę,

Ponad cienie w zimnym śniegu drżące,

Zobaczyłam na wschodzie Oriona,  

Znajome gwiazdy jak dawniej lśniące.

 

Przez okna w domu mojego ojca,

W zimowe noce bawiąc się snami,

Jako dziecko widziałam Oriona

Ponad innego miasta światłami.

 

Mijają lata, sny, mija młodość,

Wojny serce świata rozrywają,

Wszystko się zmienia, tylko na wschodzie

Te piękne gwiazdy niezmiennie trwają.

 

I Sara:

I went out at night alone;

The young blood flowing beyond the sea

Seemed to have drenched my spirit’s wings—

I bore my sorrow heavily.

 

But when I lifted up my head

From shadows shaken on the snow,

I saw Orion in the east

Burn steadily as long ago.

 

From windows in my father’s house,

Dreaming my dreams on winter nights,

I watched Orion as a girl

Above another city’s lights.

 

Years go, dreams go, and youth goes too,

The world’s heart breaks beneath its wars,

All things are changed, save in the east

The faithful beauty of the stars.