Twoje piękno

[Radosław]

nie krzyczy, lecz gra subtelną melodię;

kiedy zbliżasz do ust filiżankę z herbatą,  

kiedy zakładasz sukienkę lub spodnie,  

 

kiedy w rozmowie rozkwitasz jak kwiaty

na wiosnę i kiedy jesteśmy ze sobą bez słów,

w blasku księżyca za oknem.

 

 

 

 

[violetta]

@Radosław moje klimaty:)

[Radosław]

@violetta Tak, piękno to zdecydowanie Twoje klimaty. 

[Rafael Marius]

@Radosław

 

Romantycznie.

Faktycznie coś dla Violi, choć i mnie się podoba.

[viola arvensis]

@Radosław czarujący wiersz, delikatny i subtelny.

Jak powiew letniego wietrzyka, w tej zimowej juz aurze. 

[Lenore Grey poems]

@Radosław śliczny 

[Berenika97]

@Radosław Ten intymny wiersz celebruje ciche, codzienne momenty, jest jak poetycka definicja bliskości: nie wielkie słowa, lecz obecność i wzajemne dostrojenie. Trochę zgrzytają mi tu "spodnie" - są ciężkawe, niekobiece. Ale to moje subiektywne odczucie. Wiersz jest subtelny i piękny.

[Radosław]

@Rafael Marius Dziękuję bardzo. 

Pozostaję z pozdrowieniem. 

[Radosław]

@viola arvensis Dziękuję bardzo. 

[Radosław]

@Lenore Grey poems Dziękuję. 

[Radosław]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Dzięuję za ciepłe przyjecie wiersza. Rzeczwywiście celbrowanie codzienności i obdarowywanie siebie drobnymi gestami oraz uważnoscią buduje i scala związek, dodając samku nie tylko herbacie, czy kawie, ale również przezywaniu szeroko rozumianej intymności. 

 

Ciekawa refleksja i zaproszenie do przemyśleń. Rozumiem, że swoim wpisem chciałaś jeszcze bardziej podkreślić kobiecość. Idąc tym tropem, pierwsza stfofa wiersza mogłaby wyglądać nastepująco: 

 

Twoje piękno 

 

nie krzyczy, lecz gra subtelną melodię;

kiedy szminką dotykasz ust, 

a na półkę odkładasz surowe spodnie

 

z drugiej strony możemy pokusisć się o stwierdzenie, że Wasze piękno , że nawet w twardym denimie prezentujecie  się subtelnie i szalenie kobieco. 

 

Co o tym sądzisz? Jestem ciekaw Twojego zdania.