Piękna Pani Jesień

[Arturek]

Piękna Pani jesień, przyleciała z przytupem 

Gęsta mgła przykryła, mą wenę, nie smutek 

Zamiast grzybobrania, zbieram niepowodzenia

Odczuwam samotność jak gałąź, która spadła z drzewa

Chłodno na zewnątrz, chłodno też w środku 

Nie umiem się pozbierać, jak liście które rozwiał podmuch 

Wiewiórki wychodzą, z drzew spadają kasztany 

Ja zostaję w mej norze, by wyleczyć swe rany

Lecz gdy opuszczę już schron, towarzyszy mi parasol

Chroni mnie przed deszczem łez, tych którzy na mnie z góry patrzą

Pogadamy sobie kiedyś, gdy nadejdzie mój czas

Spacerek zrobiłem, pora wracać zaś 

Powrót minął gładko, jakbym miał do kogo wrócić 

Ściągnąłem praktycznie wszystko, rękawiczki, kurtkę, buty 

Zapomniałem o szaliku, jaki to materiał?

Za jego pomocą chciałem dotrzeć, do pięknego nieba

[Waldemar_Talar_Talar]

Witam - smutny wiersz -

                                                 Pzdr.