Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano (edytowane)


 

 

 

 

 

 

Wyśniłam tej nocy zmysłową iluzję.

Cofając smak odtwarzam czas

zapamiętanych ran.

 

Plączą się serpentyny dróg 

w krainie rozmytych snów,

jest tylko czerń i biel.!

 

Ostatni raz przygryzam usta do krwi,

wygładzając załamania czerwieni 

niespełnionej sukienki.

 

Odkładając na półkę…

Delikatnie zamykam drzwi.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Edytowane przez KOBIETA (wyświetl historię edycji)
Opublikowano

@KOBIETA

 

Dominiko.

Znów zabrałaś mnie w podróż do krainy, w której tak pięknie gubią się myśli.

 

ten wiersz jest kwintesencją Twojego nastroju – cichy, zmysłowy i pełen tych melancholijnych, ale jakże prawdziwych uczuć.

 

 

 potrafisz zamknąć w kilku strofach całe uniwersum.

 

"Odkładając na półkę… Delikatnie zamykam drzwi" – czuję w tym akcie pełnię  czułości i rezygnacji.

 

piękny ten wiersz Dominiko :)

 

 

Opublikowano

@KOBIETA To jest piękny, delikatny wiersz o rezygnacji. O tym, jak się odkłada marzenie, które bolało zbyt mocno. Jest w nim smutek, ale taki, który już podjął decyzję. "Odkładając na półkę" – to gest kogoś, kto wie, że pewne rzeczy trzeba zostawić, żeby iść dalej.

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


×
×
  • Dodaj nową pozycję...