Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

Obok pnie się coś w rodzaju akacji
pachnie tak jak może pachnieć
kwiat
w środku miasta, mieszanina

Dwa metry dalej parzy mnie
ale poddaję się w imię sprawy
przecież
nie tylko kobiety lubią brąz

Jutro na gorącej skórze
skroplę spojrzenia

Opublikowano

Hmmm... No nie wiem, opalanie się nie jest najzdrowsze, zwłaszcza w mieście. Potem się więcej zmarszczek na starość robi. Zresztą żadko kto opala sie nago, a to średnio wygląda jak się taką opaloną rozbierze ;)

Moim skromnym zdaniem, opalenizna nie czyni nikogo atrakcyjniejszą(ym). Może dlatego ten wiersz jakos nie zrobił na mnie wrażenia. Fajnie to niby ujęte, pointa też ok (w sumie to chyba najlepsza z całości), ale Majko, ty potrafisz o wiele lepiej.

Chyba, że jeszcze inaczej - jakby wiersz potraktować jako ironiczny, to wtedy wypada o niebo lepej.

Oscar, a ja myślałem, że Stoważyszenie Anonimowych Oscarów jakoś ci pomaga... Chyba jednak nie bardzo. To może drzwi i framuga? ;)

Pozdrawiam.

Opublikowano

No zazwayczaj tylko masa gołych facetów (na)turystów, liczących na to, że sie gołych lasek naoglądają :)

Co do olejków i spraw dookoła to nie wiem co w tym jest porno, może chodzi raczej o te sprawy... no wiesz... dookoła, dookoła ;)

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @Migrena  Perchance image generator ,  nie jest precyzyjny ale za darmo mozna probowac do skutku . wkoncu cos wychodzi .
    • @Simon Tracy Przeczytałam Twój poemat "Odyseja" (chociaż nie zaczytywałam się w prozie Grabińskiego)  -uważam, że  to ambitne dzieło, które rzeczywiście nawiązuje do tradycji, którą przywołujesz we wstępie. Oniryczność, dekadencja, poczucie rozpadu - to wszystko jest wyraźnie obecne. Centralny obraz pociągu jako wiecznego tułacza, bestii w ruchu, pozbawionej duszy maszyny jest świetny. Kontrast między mechanicznym ruchem a ludzkimi traumami działa przekonująco. Fragmenty o nerwicy, wyobcowaniu, niemożności powrotu do normalności są poruszające i psychologicznie wiarygodne. Czuć ten klimatów epoki i umiejętność budowania nastroju. Tekst - jak dla mnie - jest trochę za rozwlekły i są powtórzenia pewnych motywów np. samotność, śmierć. No i lepiej wklejać go tu w krótszych fragmentach. :)
    • glinik lasem się zieleni na gliniku tańczy wiatr cisza w chmurach się przegląda z leśną wilgą za pan brat   między chaty droga wiedzie koło studni potem w las tu zbierałem ci bławatki w tamten letni ciepły czas   twoje oczy się zielenią tak jak wtedy właśnie las dzisiaj pachnie łąka deszczem i już nie ma więcej nas  
    • @Alicja_Wysocka Może to i dobrze, że jest jak jest. Podejść, cofnąć się, potem znów podejść, pod inne drzwi i znów się cofnąć. W toku wiersze się rodzą, nowe słowa witają brzeg. Dziękuję Alu za obecność, pozdrawiam!
    • @Simon Tracy

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      Otóż to! PTSD.? Doskonale oddany klimat grozy ale tak naprawdę traumy w kontekście podróżowania donikąd, by odnaleźć zagubionego siebie „nigdy nie wróciłem tak naprawdę z wojny”… :(    „Odczuwam duszę i emocję pociągu” - ucząc się czuć …cokolwiek…   Pozdrawiam :)         
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...