Tak jedną pannę, z Łysej Polany,
zdjął strach, że jak Staś 'obdarowany',
znów stringi rozerwie,
więc migiem, na przerwie
wbija babcine grube barchany.
Tak jedną pannę, z Łysej Polany,
zdjął strach, że jak Staś 'obdarowany',
znów stringi rozerwie,
więc migiem, na przerwie
wbija babcine grube barchany.
Tak jedną pannę, z Łysej Polany,
strach zdjął, że jak Staś 'obdarowany',
znów stringi rozerwie,
więc migiem, na przerwie
wbija babcine grube barchany.
cmentarna alejka
smutek mogile
się kłania
obok samotność
szuka bratniej
duszy
ktoś inny łzy
obudził są
gorzkie
tylko znicze się
uśmiechają
nadzieją
tu krzyż z ciszą
tylko o prawdzie
rozmawia
to wszystko wiatr
tuli liśćmi się
bawiąc