mam z Tobą trzy światy i 🎥

[Gosława]

słuchaj tam na brzezinie przy łące szczebioczą nadal pliszki
siwymi piórkami ocierając najczulsze źdźbła
tak jakby koniec nie miał nadejść

baby zgniatają w moździerzach nasiona krwawnika i ostu
co by w przednówku nie skonać z boleści
po jałowej zimie

w rejkach skotłowane kartofle
okryte szczelnie nacią czekają dotyku dłoni
niektóre dopalą swój los w żarze
wypluwając z siebie poczerniałą duszę

moja Anna czeka
na cud objawienie Boskie
na to święto które pojawia się zawsze ilekroć poprosi
i na światy trzy bez kina
za to z całym naręczem dobrych uczuć

 

 

Edytowane 28 Października przez Gosława (wyświetl historię edycji)

[Simon Tracy]

@Gosława Twoje wiersze to saga jednej bohaterki.

Podzielona na wydarzenia i poszczególne dni. 

Cudownie jest uczestniczyć w tej atmosferze. Tak dalece sensualnej i intymnej a zarazem cieleśnie realnej.

[Gosława]

@Simon Tracy to nie do końca jest tak 

W moich wiersz ach przewijają się przeważnie trzy podmioty liryczne 

Jedną i chyba najważniejszą jest Anna 

Drugą Lucyna 

Natomiast trzecią Lulilaj

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Każda z nich jest inna a jedno co je łączy to wieś i natura 

Np Lucyna jest najmroczniejsza za to Lulilaj świetlista jak nie z tego świata

[Wiechu J. K.]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

@Gosława Smaczności! Wieczór, gwiaździste niebo, gromada dzieci wokół dogasającego ogniska z niecierpliwością czekających na pieczone ziemniaki/kartofle. Dziękuję za przypomnienie dni wakacyjnych na wsi, gdzie pierwszy raz posmakowałem takich ogniskowych ziemniaków. Pozdrawiam :)

[Berenika97]

@Gosława

Twój tekst płynie bez przerwy, jak jedno długie wciągnięcie powietrza, jak strumień świadomości, w którym wszystko się ze sobą miesza - przyroda, ludzie, śmierć, życie, miłość.

Wszystko się przenika: pliszki, babcie, kartofle, Anna. Życie nie ma przecinków, nie czeka, aż skończymy jedną myśl.

I ta Anna co czeka na "na cud, objawienie Boskie" - w tym samym świecie co te kartofle i pliszki czyli w samym sercu życia. To piękny wiersz o trwaniu.

[Amber]

@Gosława Natura czyni cuda i działa nie dla show-businessu. Ogromne osty zawsze mnie jednakowo zachwycają, Chciałaby poznać ich tajemnice. Fascynujący wiersz.

Edytowane 29 Października przez Amber (wyświetl historię edycji)

[Gosława]

@Wiesław J.K. też mam takie wspomnienia

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Dziękuję Wiesławie za czytanie

@Berenika97 wiesz Anna ciągle czeka 

Czasami mam wrażenie że jej życie to jedna nieustająca poczekalnia 

Trochę mi jej żal

@Amber na mojej wsi takich ostów było pełno 

Pięknie kwitły fioletowym kwuatostanem