Ślicznie, a złoto liści i brylanty z błyszczących kropli w słońcu - bezcenne. Pozdrawiam serdecznie
Historia edycji
Należy zauważyć, że wersje starsze niż 60 dni są czyszczone i nie będą tu wyświetlane
Ślicznie, a złoto liści i brylanty z błyszczących kropli w słońcu - bezcenne. Pozdrawiam serdecznie
Ślicznie, a złoto liści i brylanty z błyszczących kropli w słońcu - bezcenne. Pozdrawiam serdecznie
-
Ostatnio w Warsztacie
-
Posem 15
Czasem nucę pieśń nad pieśniami
i zrywam chwasty położone w mojej głowie
nie widzę przez nie nicciągle wracam do miejsca, w którym są niebieskie chmury
po to tylko, by rozwinąć skrzydła
i spaść na ziemię w porze jesiennej
kiedyś patrzyłem dalej
miałem oczy sokoła
i mokre włosy
z których wiązałem liście
i szedłem do ciemności, a później do światła
by rozłożyć grzech na częściw południe zamykam oczy i nie widzę ludzi
pogrążonych i żartujących w pracy
są spękani jak ziemia
ledwo naciskam przycisk wróć
a zaraz jestem gdzieś indziej
w nocy, która oddycha mną
rozwiązuje mi oczy
i siada na moich barkach
by przycisnąć mnie do ziemi.
2
-
-
Najczęściej komentowane w ostatnich 7 dniach
-
- 39 odpowiedzi
- 603 wyświetleń
-
- 33 odpowiedzi
- 566 wyświetleń
-
- 30 odpowiedzi
- 505 wyświetleń
-
- 27 odpowiedzi
- 456 wyświetleń
-
- 26 odpowiedzi
- 322 wyświetleń
-
-
Zarejestruj się. To bardzo proste!
Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.
-
Ostatnio dodane
-
-
Ostatnie komentarze
-
Przez Rafael Marius · Opublikowano
Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.
Nic dodać nic ująć. Jest treść i forma. Faktycznie cywilizacje zbliża się do mety, ale i do nowego startu po upadku. -
-
Przez Gosława · Opublikowano
miasto z perspektywy najwyższego piętra wygląda imponująco delikatne światełka połyskują miarowo w domach jak ćmy płoną kobiety w objęciach żarówek latarnie zapalają się jedna od drugiej srebrna łuna pod stopami tylko siwy płaszcz odcina o czym myślę spadając głową w dół czy chwytam ostatnie hausty powierza a może tworzę w głowie film i każdy metr staje się oddzielną stop-klatką pikuję coraz śmielej nie ma mnie już nie ma za chwilę rozbełtane niebo z mułu wspomnień i wzruszeń stanie otworem obiecana światłość wiekuista -
Przez Rafael Marius · Opublikowano
@Migrena Też się zgodzę z poprzednikami. Ciekawie to ująłeś. Jest poziom. -
-
-
Najczęściej komentowane
-
-
Wiersze znanych
-
Najpopularniejsze utwory
-
Najpopularniejsze zbiory
-
Inne