Listy niebyte

[stefaniakow]

Naszych listów nikt nie znajdzie 

Nie przeczyta 

Nie przeżyje 

Nie zachwyci się 

Ani nas nie pożałuje 

Listów których nie było 

Tak jak nas

Dla życia wszechobecnego

 

Lecz bywają takie momenty

Gdy podobam się sobie bardziej 

Bo widzę moje mokre oczy

I zwilżone usta 

To znak 

Że wydarzyłeś mi się naprawdę 

 

Więc może kiedyś 

W życiu bardzo dalekim 

Opowiem czyimś  dzieciom 

że byłeś

A ja, chcąc, nie umiałam być również 

[tie-break]

W życiu zawsze żałuje się tego, czego się zaniechało, taka prawda.

Listy niewysłane nie dochodzą, nikt ich nie przeczyta.

Może lepiej byłoby wykazać się odrobiną odwagi i zamiast smętnego wiersza poniewczasie napisać i nadać w porę ten najważniejszy list, który mógłby stać się sprężyną zdarzeń?

[viola arvensis]

@stefaniakow może się mylę ale odczytałam jako bardzo osobisty i szczery wiersz. Taki z wnętrza. 

Płynie ładnie.