Historia edycji

W piękny letni dzień czuję  powiew ciepłego wiatru który  napływa z nieznanej strony.   Nad pustym polem unosi się cisza  jestem tylko ja i Cienie  tych który kiedyś tu byli.   Ty miałaś warkocze jak ze snu Twoje włosy rozrywał  ciepły porywisty wiatr.   Z nad niewielkiego wzgórza idę  widzimy się po latach wpadając sobie w ramiona.   Posklejamy puste przestrzenie  dużego odcinka czasu w którym nie byliśmy razem.   Nie zwykłe chwile i napływ emocji mówią za nas coś czego nie chcemy słyszeć.   Pójdziemy sobie pod rękę w słoneczny dzień nie wiedząc gdzie prowadzi sklejona taśmą droga.   Po błocie i po kamieniach  dokąd tylko poniosą nasz oczy być może  do końca poszarpanej drogi.   W piękny i słoneczny dzień szarpani powiewem wiatru czujemy jego dotyk  niczym dotyk czułych dłoni.

Trzeba próbować, ale nie tylko. Świetny wiersz :-)

@KOBIETA nonszalanckie:)

@Lidia Maria Concertina ...chyba, nie wiem nie byłem tam, ale jest jeszcze jedno miejsce, pośrednie nazywane czyśćcem, taki przejściowy teren ziemi niczyjej. 

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

@Lidia Maria Concertina Odrobina egoizmu nigdy nie zaszkodzi, a nawet jest zalecana. ;)