@nieporadnik super!
PS. Jaki tam nieporadnik. Mógłbyś pisać poradniki dla limerykantów.
Pozdrawiam witając.
Historia edycji
Należy zauważyć, że wersje starsze niż 60 dni są czyszczone i nie będą tu wyświetlane
@nieporadnik super!
-
Ostatnio w Warsztacie
-
Waldemar_Talar_Talar 17 736
pod osłoną nocy
miłość dojrzewa
zbiera żniwo
uśmiecha się
smakuje wino
po którym my
się kochamy
pod osłoną nocy
jesteś ty i ja
niebo zaskakuje
mamy fajne sny
błądzą myśli
które nad ranem
nie mówią nic
pod osłoną nocy
życie się tli zaś
serca kuszą
wolnością
czas nie goni ale
otwiera okna
i drzwi
1
-
-
Najczęściej komentowane w ostatnich 7 dniach
-
- 44 odpowiedzi
- 816 wyświetleń
-
- 43 odpowiedzi
- 668 wyświetleń
-
- 31 odpowiedzi
- 706 wyświetleń
-
- 28 odpowiedzi
- 593 wyświetleń
-
- 27 odpowiedzi
- 579 wyświetleń
-
-
Zarejestruj się. To bardzo proste!
Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.
-
Ostatnio dodane
-
-
Ostatnie komentarze
-
-
.thumb.jpeg.b5ae7bcef73c3501c1166879fc389fb7.jpeg)
Przez huzarc · Opublikowano
@aniat. To bardzo czuły i „miękki” ten wiersz – w takim dobrym sensie, jak rozmowa z kimś, kto siedzi naprzeciwko z kubkiem herbaty i próbuje uczciwie opowiedzieć, że mu słów brakuje. Widać w nim konkretną emocję, tęsknotę za czasem, kiedy słowa były proste, odważne, pełne wykrzykników, a nie porwane przez milczenie, wielokropki i niedomówienia. -
Przez tetu · Opublikowano
Wzdrygam się na szarość zgwałconych lasów, ponieważ obrazuje to skalę tych okropności. Bardzo apokaliptycznie, ale jak inaczej to zobrazować? Uważam, że dałeś radę. Fajnie, że są rymy, bo jeszcze bardziej wybrzmiewa, to co miało wybrzmieć. Pozdrawiam. -
Przez bazyl_prost · Opublikowano
Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.
wiem że to sztuka dla sztuki ale to zwykła przesada, jakbyś najadł się radu -
.thumb.jpg.2a4c1fb1be2384bf2f494e0e37245a0e.jpg)
Przez aniat. · Opublikowano
Szukam słów, a ich nie ma, milczenie je zabiera, wyrywa z ust przecinki i rozsypuje w przestrzeniach. Gdzie zdania nielogiczne błąkają się w bezsensie, gdzie wielokropek rządzi w oczekiwaniu, co będzie. Tęsknię za wykrzyknikiem, co tkwił na końcu zdania, z pasją porywał serce i nie bał się kochania. W zachwyt ubierał słowa, epitetami pieścił i krzycząc o miłości, płomienne snuł opowieści. Szukam słów, a ich nie ma, milczenie je zasłania i tylko czasem, ukradkiem, wypluwa znak zapytania.
-
-
Najczęściej komentowane
-
-
Wiersze znanych
-
Najpopularniejsze utwory
-
Najpopularniejsze zbiory
-
Inne