sieczkarnia...

[obywatel]

niezrównoważona sieczkarnia

filozof w anatomii
myśle-umyśle
zmielony
posiekam
na desce
dębowej
i złoże
odnajdę złota
eureka
wypieram
nie piorę
też biorę

co jednym uchem
to drugim wpada
w imadła wzięty
wyciśnięty
nic nie wypada

- wypad
- on, ona że nie wypada
kto to wybada?
a kto zapłaci?
kiedy wypłata?
oj lecą lata



 

[huzarc]

@obywatel

Ten wiersz jest jak błyskotliwy żart języka – poszatkowany, rytmiczny, trochę jak echo pracującej maszyny, która zamiast zboża mieli słowa i myśli. Czuć w nim lekkość, humor i dystans – autor nie sili się na patos, raczej bawi się tym, jak język może sam siebie podważać, przewracać i składać na nowo.

[obywatel]

@huzarc Dziękuję, miło mi, jak błyskawicznie oceniłeś i super, polecam się też następnym (razem)(czyli dwa w jednym), daję maszynie popracować :)