Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano (edytowane)

@huzarc dziękuję za inspirację

 

 

Jestem poetą,

dopóki wierzę, 

więcej nie trzeba.

 

Nic nie muszę,

poezja mnie niesie,

pisze dla mnie scenariusze. 

 

Łzy uronię,

oczy mam jeszcze czułe,

niech światło chłoną i mrok,

dla równowagi.

 

Jestem sobą, 

w głębię nurkuję, 

po serca podszewkę,

po poduszkę z piasku. 

 

Wiem, że nie złapię anioła — snów

który jak chmura, albo atmosfera,

przed pychy chwastem, chroni.

 

 

Po prostu jestem, 

mam swój czas. 

Ujęty w żyłach, 

opisany imieniem i nazwiskiem.

Doprawiony szczyptą słów, 

wschodząco-zachodzący,

element Boskiej układanki.

 

 

Edytowane przez FaLcorN (wyświetl historię edycji)

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


×
×
  • Dodaj nową pozycję...