Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

Dzika istota – ulotna myśl, porywaczka,
Wskoczyła przez okno ciemną nocą,
Chwyciła mnie za kołnierz piżamy
W żyrafy i zebry, niechlujnie załatanej.

 

Na boso i bez szlafmycy, nieuczesanego
Zabrała mnie na spacer z włamem
Do muzeum w poniedziałkowy wieczór,
A tam rejwach, prezentacja samowoli twórców.

 

Łasiczka damie nawiała z obrazu,
Obwąchuje nogi dyskobola, coś się krzywi,
Drży podłoga, sufit pęka, baba goła
W szale uniesień konia spina w cwał.

 

Wenus z Milo już brawa chciała bić.
Te, Myśliciel, piórkiem mu pod nosem smyram,
Ani drgnie, kamienna twarz – filozofuj dalej.
Słoneczniki dojrzałe skubnę dwie kieszenie.

 

Zegar od Salvadora zwijam i za pazuchę wciskam.
O, lecą żurawie, a bociany tuż za nimi,
Okno im otworzę ku wolności… pofrunęły.
Panny z Awinionu z ramy zbiegły cichcem,

 

Biedny Pablo w pościg ruszył z kocem dla osłony.
Krzyk na moście się rozlega, gęba wykrzywiona.
Morda w kubeł! – palcem grożę, no i cisza.
Mona Lisa za mną biegnie jak poparzona.

 

Zdejmij ze mnie głupi uśmiech, no litości!
Eksponaty zbezczeszczone, alarm się rozlega.
Cerber trójgłowy spuszczony ze smyczy… ojoj!
Po zabawie – w nogi! tyś mnie, myśli, tu przywiodła.

 

Kosynierzy ćwiczeni przez Kossaka w boju
Za nami ruszyli; tam jest wyjście! – nawołuję.
Rejtan w drzwiach legowisko sobie zrobił,
Szaty drze, coś go swędzi, muchy gania.

 

My do domu, Mości Panie, puszczaj wolno!
Jutro jest klasówka, za wagary będzie lufa.
Zlituj się, człowiecze, jak myszki nawiejemy…
Grryyy! „Chyba po moim trupie!”

 

Za plecami trzask łańcuchem, pogoń nas łapie.
To ona – sztuka raz uwolniona, rozjuszona,
Za łeb chwyta: „Nie zaznacie spoczynku!”
Podstępnie wciąga człowieka: „Mam was, robaczki!”

 

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @Marek.zak1 A dziękuję, dobrze rozumiane pojęcie wygody i dobrze interpretowane dużo mogłoby wnieść pozytywnych rzeczy. Przedstawiłem je jak najlepiej umiałem. Ale też można to pojęcie źle rozumieć. A wtedy mega kłopot się niestety robi. Również pozdrawiam!!
    • Upadłem na cienkim lodzie  przy dźwięku organów  dobiegających z kościoła.    Ksiądz mszę odprawia potem egzorcyzmy za tych którzy utonęli w otchłani czasu.    Podczas padającego deszczu ludzie pod kościołem stoją, nie chcą ich wpuścić do środka.    Tłum wyklętych we wściekłość wpada podnoszą dłonie  do kościoła chcą wejść siłą.    Przed obrazem staną  i modlić się będą kto im wybaczy i jaka jest ich wina.   Ci co nic nie uczynili  winnymi uznano mieczem praw dochodzić będą.    Nie pytają kto wydał wyrok niech więc wycofa i postanowienie zmieni.   Zamilkły organy i dzień dogasa za złamanym drzewem  stoją Ci którzy zemsty uniknęli.   Bóg werdyktu nie cofnie  odejdą zawiedzeni  drugi raz nie poproszą. 
    • Dzień pierwszy. Odzyskałem statek i moją najukochańszą papugę. Zerka teraz na mnie z pod oka. Zastanawiam się czy dobrze zrobiłem ucząc mówienia. A jak zechce pisać? Załoga niekompletna, brakuje bosmana, majtków i majtek. Kobieta na pokładzie to nieszczęście. Bandera schowana i nie zamierzam opuszczać portu. Gołębia poczta donosi, że wnet przycumuje okręt z towarem, na który czekam już kila miesięcy. Jutro udam się do najbliższej tawerny by uzupełnić załogę. Rekrutacja nie obejdzie się bez beczek rumu. Trzeba to zrobić przed przybyciem naszych gości. Obsadzić stanowiska, sprawdzić ożaglowanie i olinowanie, uzupełnić zapasy i wodę. Zgnite beczki wyrzucić. Skontrolować armaty, sztucery i stan prochu. Lontami zajmę się później. Obawiam się, że sakiewki z wyspy skarbów za szybko chudną. Tego obwiesia trzeba przeciągnąć pod kilem za to, że mielił ozorem do pastora. Chyba czeka mnie znów pojedynek. Jednak, gdy sobie przypomnę te koronki, włoski na karku szukają nieba. Sternik, gdzieś się zapodział. Dorwę tego kulawca w jego chacie i przyłożę mu kilka razy. Jak śmiał zostawić u tego lichwiarza sekstans. Jeszcze jedno mam spotkanie z kartografem. Czy temu lordowi odbiło, po co mi pasażerowie, za mało kajut dla darmozjadów. Szczury lądowe. Psiakość.  
    • Ciekawie i oryginalnie piszesz. Wygoda to rzadko używany termin, ale tutaj bardzo pasuje, bo jest czymś więcej, niż spokój i bardziej akceptowalnym, niż konformizm, ale też oczko niżej, niż dobrobyt, więc nie budzi zawiści.  Pozdrawiam.
    • Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      @violetta Właśnie takie w tej chwili spożywam. :)
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...