Mury są nieme

[Stary_Kredens]

Pisano gdzieś dużo wierszy nienapisanych

 

Ociekały krwią i potem dni i nocy nieprzespanych

 

Ból złość żal gniew gorycz były ich osnową

 

Jak myszy struchlałe w swojej norze

drżące przed światem chorym i drapieżnym

 

Pytały  gdzież jest to miejsce

gdzie można poczuć się bezpiecznym

 

I szczęśliwym przy wspólnym stole 

 

Z lampą która rozprasza wszystkie niepokoje

 

Więzienia świata gdzieś z  kątem najczarniejszym

 

Nikt tam nie napisze i nie przeczyta  

żadnych wierszy

 

Ale pisze je co dzień i co noc

w bólu i udręce 

 

Gdybyś je kiedyś jakimś cudem dostał w swoje ręce ...

 

Ale nie nie mury są nieme

niema jest ziemia

ale jeśli jednak może

to kto wie

może byś czytał

 

i ziewał 

 

 

 

Edytowane 16 Września przez Stary_Kredens (wyświetl historię edycji)

[Alicja_Wysocka]

@Stary_Kredens Mury mogą być i te realne, i metaforyczne - brak głosu, brak możliwości przekazania bólu. Piękna, ciężka metafora o tym, że cierpienie często nie trafia do odbiorcy, a nawet jeśli, to spotka się

z obojętnością („i ziewał”).

[Stary_Kredens]

@Alicja_Wysocka czegoś co samemu się nie przeżyło, to często tylko jedna z wielu opowieści, ale większość, która nawet teraz się dzieje pozostaje w mroku niewiedzy lub zapomnienia

Dziękuję za czytanie i komentarz 

Pozdrawiam serdecznie Kredens 

[wierszyki]

niema jest ziemia

 

Paradoksalnie, tak chyba jest właśnie, wszyscy miłośnicy haiku stąd się właśnie chyba biorą, z chęci zapanowaniem nad czymś zbyt indywidualnym, aby było w stanie do przekazania.

 

Niemniej reszta świata wciąż próbuje :-)

 

Pozdrawiam :-)

 

[infelia]

Mury starych domostw szepczą swoje tajemnice. Ziemia raczej je kryje.

[Stary_Kredens]

@infelia trzeba się w ten szept wsłuchać 

[infelia]

@Stary_Kredens Słusznie.