Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

Bardzo empatyczny i poruszający sumienia wiersz. Co prawda w mediach trąbią o lepszej jakości życia.bieda trwa nadal i tak naprawdę ubożejemy.Tylko tacy, którzy mają dużo dziś mają jeszcze więcej. Wszystko bym oddał władzy, która zlikwidowała by biedę w naszym kraju. Ale kto bogatemu wytłumaczy? Piękna poezja ale bardzo smutna. 

 

Opublikowano

@Annna2

Pokazujesz jak system może zawieść najsłabszych.

Szczególnie mocno wybrzmiewa kontrast między "spektakularną" śmiercią w mediach a cichą tragedią ludzi, którzy umierają nie z powodu braku wiedzy medycznej, ale z powodu ubóstwa.

Ma w sobie zarówno ból, jak i głęboką empatię.


 

Opublikowano (edytowane)

@Berenika97  łatwo się wzruszamy- gdy widzimy w mediach,

a ta domowa jest bezgłośna.

Bo np, wypiszą ze szpitala, i każą nabierać sił w domu?

Co wybrać- opłacić rachunki, wykupić leki, czy kupić dobre jedzenie?

dziękuję

 

 

dopiszę jeszcze.

albo np. ktoś zachoruje- nie może pracować, nie opłaci rachunków,

spirala długów, kłopotów i kółko się zamyka

Edytowane przez Annna2 (wyświetl historię edycji)
Opublikowano

@Berenika97  tak to prawda.

Wszelkie stowarzyszenia, akcje pomocowe są dobre i potrzebne. Nie załatwią wszystkiego.

Potrzebne są rozwiązania systemowe, nie wiem tak myślę.

Wzruszamy się gdy widzimy śmierć w mediach- znanych ludzi np.

To nie jest złe, to jest normalne.

A ile jest takiej anonimowej, poukrywanej w domu, albo tylko widać twarze w oknach

Opublikowano

@iwonaroma  tak, podobno tak.

A miasto biedy wciąż poszerza swoje granice.

Biedańsk( miasto, które nie istnieje a jest) i nie da się tam zaplanować przeprowadzki

i wysiada się w nowej rzeczywistości, jak zapytać o drogę.

I ulice też są: bezsilność, bezradność- etc...

dziękuję

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Po środku mroku świeca się tli Z tła ku niej lgną kirowe ikary - ćmy W mdłą ciszę wdarł się ledwo słyszalny trzask Życie znów staje się żartem bez puenty A po kruchym ikarze z wolna opada pył   Wspomnienie i dym, a on spełniony Unosi się w górę, jest taki wolny - Już nic nie czuje. Co za ironia Dla obserwatora, tak przykra Może się wydać ta jego dola   Lecz czym jest różny człowiek od ćmy Wciąż szuka czegoś co go wyniszczy - Czegokolwiek, co będzie mu ogniem Jego świadomość jest obserwatorem On pragnie się wyrwać, uwięziony w sobie Biega za szczęściem, jak liść za wiatrem A każde spokojne spełnienie, zamienia w drżenie   Potem zostaję dym, który rozrzedza płynący czas. Ucieka on słowom w pozornie głębokich opisach. Mimo to staramy się mówić o tych niewidocznych nam szczytach gór Gór, he, he - chyba szaleństwa   My od początku do końca tak samo ciekawi Mówimy gładko o tym czego nie znamy A jednak dziwny posmak zostaje w krtani Gorzki posmak wiedzy że nic nie wiemy Przykrywamy typowym ludzkim wybiegiem, ucieczki w poszukiwanie   Jak dla ślepego syzyfa, w naszej otchłani Pozostaje nam tylko zarys kamienia Zesłanie od bogów Lub od siebie samych Szukamy ognia Potykając się znów o własne nogi Z pustką i cieniem za towarzyszy I przytłaczającym ciężarem ciszy   Błogosławieni niech będą szaleńcy Których natura - kpić z własnej natury Bo choć idą tą samą drogą Dla nich zdaje się być jasną i błogą W świetle ucieczki od świadomości Idą spokojnie, spotkać swój koniec Nie szukając w tym najmniejszej stałości W swoim stanie, zrównują się z dymem Przecież ich ruchów też nikt nie pojmie Ich świat jest czymś innym niż zbiorem liter i ciszy   Reszta zaś tych nieszalonych Brodzących w pustej słów brei, Zamknięta w otwartych klatkach, Które z czasem nazywa się 'prawda'   Kurtyna nocy już dawno opadła Mgła, wodą na ziemi osiadła Obserwujący ćmy zasnął A nasza świeca, wreszcie zgasła
    • @FaLcorN Myślę, że nie tylko Ty zadajesz sobie wspomniane w wierszu pytania. :)
    • @Waldemar_Talar_Talar Zatem smacznego :) pozdrawiam
    • @infelia

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      nie nie. Już mam napisany od dawna teraz będę pracować nad nowymi.
    • @Whisper of loves rain Ależ to jest świetne! Podziwiam każdy wers, mimo że nie przepadam za nierymowaną poezją. To jest wyjątek od reguły. Super.
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...