Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

po wielu latach pustki – jest coś! na Ścianie
Królewskiej wywieszono malunek ust. 

 

zaraz zaczęli się schodzić przeszkadzacze
i ohydusy twierdzący, że to widnieje na brudnej 
szmacie, między wargami pewnie znalazłaby się
cała paleta przeterminowanego jedzenia, a w
ogóle – co to jest? jakieś takie niezgrabne 
i trzeba by się zastanowić, ile się kuruje, a może
nawet i trzeźwieje po pocałowaniu tego.

 

jeszcze gorsi z fałszywą pokorą palili znicze, 
składali pod Ścianą wieńce, niby pod 
pomnikiem poległego wodza.

 

ktoś próbował banalizować, że "co w tym 
niezwykłego, ot – usta-symbol,
nic ponad oczywisty kształt i przesłanie".

 

inny zaś – patrzył na krwistoczerwone wargi 
tak długo, że aż zanurzył się w okruchu ich istoty, 
uszczknął sobie z formy, koloru i miękkości 
mały odłamek – i wpłynął w niego, powoli, 
cal po calu. zniknął, wtopił się w tę mistyczną Odrębność.

 

i jest tam ciągle, bytuje w owym fragmencie, 
jakby był on miejscem nadającym się do 
zamieszkania. i słyszy głos mówiący tylko do niego
przez ciszę i gwar, włókna i czerwień.

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @Amber Ekstra, mój Twój ulubiony :)))))
    • nos trochę za długi głos wysoki sopran tak poza tym szczerze nadto był uroczy   tam czarno na białym wszystko wypisane że on jest przybyszem pozaplanetarnym   miał swoje występy i nieobliczalnie na publicznych scenach ciągle był realnie   świat go w mig rozpoznał bez żadnej żenady wszyscy rozumieli przeważnie szkolniaki   a później z fantazją portrety powstały prosto na afiszach starannie wklejane   był duszkiem dla wszystkich dzieci nie musiały bawić się pająkiem żeby powyrywać   wszystkie jego nóżki bo on pozaziemski wróżył im z poduszki całkiem bez wyjątku   przycinał im różki a one w noc ciemną uwolnione z psoty śniły o skowronkach  
    • @Tymek Haczka uprzejmie proponuję jeszcze raz przeczytać moj komentarz co do wiersza, tym razem ze zrozumieniem i zamknąć dziób.  
    • @viola arvensis Zauważ, że w całej tej wymianie coraz mniej mówisz o wierszu, a coraz więcej o mnie – o rzekomym „krakaniu dla przyjemności”, „niedźwiganiu” itd. Metaforę wrony i sokoła wprowadziłaś Ty – ja jedynie zwróciłem uwagę, że taki podział bardziej dotyczy układu towarzyskiego niż samego wiersza. To jest czysta ad personam i z krytyką literacką nie ma wiele wspólnego.   Uważasz, że wypowiedziałaś się „wystarczająco treściwie” – Twoje prawo. Ja tylko zwracam uwagę, że zdanie „wiersz jest piękny” plus porównanie o wronach i sokołach to raczej deklaracja sympatii do autora niż analiza tekstu. I to dokładnie ten mechanizm, o którym piszę pod moją publikacją.    Jeśli chcesz rozmawiać o utworze – chętnie: konkret za konkret. Jeśli wolisz rozmawiać o mojej osobie, to tu stawiam kropkę. W krytyce interesuje mnie tekst, nie katalog wyobrażeń na temat komentującego.
    • @Skałosz Złotawy ciepły, fajny klimat.
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...