Chyba do siebie nie pasujemy

[Stary_Kredens]

Porzuciłam moich bohaterów 

Zastygli w pół gestach w pół krokach

Choć byli już tak

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

‍ blisko celu

A cel ten  w pięknych widokach

 

I  nad wyraz wspaniali

Pełni pasji uczciwi

Na szczyty się dziarsko wspinali 

Bo przecież nie byli tchórzliwi 

 

Więc czemuż to się tak stało?

Cóż brak chęci i wytrwałości 

Lenistwo co raz opanowywało 

Życia meandry i zawiłości 

 

A przecież wciąż o nich pamiętam 

Wiem że oni gdzieś są 

I czasem od wielkiego święta 

Znowu odwiedzą mój dom

 

Czy mogliby tutaj pozostać?

Tak, bardzo bym tego chciała 

Lecz oni są tacy wspaniali 

A ja przy nich cóż, taka mała 

 

 

 

 

Edytowane 14 Grudnia przez Stary_Kredens (wyświetl historię edycji)

[wierszyki]

Niektórzy wraz z upływem czasu pragną być widziani tylko takimi jakimi są. 

Troszkę nasunął mi się taki obrazek rodzinnego lub innego przyjęcia, na który wszyscy przychodzą  bardziej w odświ3tnychstrojach, słowach ważonych przez sztuczną inteligencję, całym zestawem mądrości wszelakiej - s,czegóły w zalezności od okoliczności. 

Lubię Twoje wiersze i Twój  podmiot liryczny :)

[Stary_Kredens]

@wierszyki tak, to prawda że czasem człowiek do wszystkiego nabiera dystansu. Ja teraz staram się nie oceniać ludzi, gdyż zdaję sobie sprawę że są tak samo jak ja tylko ludźmi 

Dziękuję za czytanie i komentarz. Miło mi że lubisz je czytać 

Pozdrawiam serdecznie Kredens 

[Waldemar_Talar_Talar]

Witam - ja też lubię cię czytać - twoje wiersze są prawdziwe - 

                                                                                                  Pzdr.serdecznie. 

[Jacek_Suchowicz]

czas wciąż upiększa nam wspomnienia

ludzi przemienia w bohaterów

a u nich słabe charaktery

niedoskonali  stali w cieniu

 

i może niech tak już zostanie

że oni wielcy a ty mała

bo poc co niszczyć piękną pamięć

będziesz stęskniona wciąż wzdychała

:))

[Marek.zak1]

Ciekawy wiersz, a przypomina mi się zdanie Schopenhauera, że w młodości wszyscy mają ambitne plany, zamierzenia, a w słowach są już niemal na szczycie, potem jednak, w drugiej części życia maski opadają i dobrze widać, kim są naprawdę, co osiągnęli, a co pozostało tylko w słowach. 

Pozdrawiam

[Berenika97]

@Stary_Kredens

Ja swoich bohaterów jeszcze nie porzuciłam. Nie mam ich wielu, żyję z nadzieją, że mnie nie zawiodą. :)

[Stary_Kredens]

@Waldemar_Talar_Talar wzajemne pozdrowienia a także wzajemne uznanie

Dziękuję za czytanie i komentarz 

Kredens 

@Jacek_Suchowicz ano tak, szanujmy wspomnienia smakujemy ich treść , tak ktoś śpiewał 

Dziękuję za czytanie i komentarz 

Pozdrawiam serdecznie Kredens 

@Marek.zak1 może to tak być musi skoro jest, to tak jak przesiewa się piasek w poszukiwaniu złota, coś tam na dnie się znajdzie, czasem nic, a czasem wielki samorodek 

Dziękuję za czytanie i komentarz 

Pozdrawiam serdecznie Kredens 

@Berenika97 może

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

‍ nigdy nie porzucisz, czego serdecznie życzę 

Pozdrawiam kredens 

Edytowane 13 Września przez Stary_Kredens (wyświetl historię edycji)