Imię bez głosu.
Ciało bez granic.
Krucha —
jak snów porcelana,
w mroku zrodzona,
z gwiazd,
popiołu i tchnienia.
W niej śpią korzenie światła,
płyną soki życia,
jak krwiobieg rzek.
W jej oczach
odbija się milczenie planet.
Gdy ją dotykasz —
otwiera w tobie czas,
gdy obejmujesz —
zasiewa ciemność.
Jest kołyską bez dzieciństwa,
która nie umiera.
Dla ciebie -
powrotem w gwiezdny pył.
Imię bez głosu.
Ciało bez granic.
Krucha —
jak snów porcelana,
w mroku zrodzona,
z gwiazd,
popiołu i tchnienia.
W niej śpią korzenie światła,
płyną soki życia,
jak krwiobieg rzek.
W jej oczach
odbija się milczenie planet.
Gdy ją dotykasz —
otwiera w tobie czas,
gdy obejmujesz —
zasiewa ciemność.
Jest kołyską bez dzieciństwa,
która nie umiera.
Dla ciebie -
powrotem w gwiezdny pył. .
@Rafael Marius - dzięki -
Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.
.thumb.jpeg.b5ae7bcef73c3501c1166879fc389fb7.jpeg)
Przez Maciek.J · Opublikowano
Przez Maciek.J · Opublikowano
Przez Berenika97 · Opublikowano
Przez Alicja_Wysocka · Opublikowano
