Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

zachód słońca

pełnia księżyca

zaćmienie burza

po niej tęcza

 

dom pełen miłości

zapach porannej 

kawy i uśmiech

bliskiej osoby

 

cóż jeszcze trzeba

by poczuć spełnienie

by nie żałować tego

co było co jest

 

by na końcu drogi

być szczęśliwym

nie płakać tylko

życiu się ukłonić 

Opublikowano

@Waldemar_Talar_Talar

Kowalska na ploteczkach u sąsiadki:

– mmm jaka wyborna kawa

– Mąż przywiózł ją z Brazylii!

– Naprawdę? I nie wystygła?

 

----------------

 

Przychodzi para do knajpki i zostawia płaszcze w szatni

– Na jeden numerek? – pyta szatniarz

– Nie, na kawę – odpowiada facet

 

Waldemarze sorki, mam dzisiaj głupawkę, pozdrawiam :)

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

dlaczego głupawkę 

godzinny przedpołudniowe, wchodzę do kawiarki (spotkanie biznesowe) prawie pusto zostawiam płaszcz w szatni a pani patrzy na mnie i pytająco: Numerek? spojrzałem gdym był trochę młodszy - oboje się roześmialiśmy 

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Witaj Alicjo - mi się podoba owa głupawka - miło że byłaś - dziękuje - 

                                                                                                                    Pzdr.uśmiechem.

                                                  

@Jacek_Suchowicz - @Berenika97 - miło że byliście - dzięki -

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Pozory nas mylą, czekają spokojnie Na błąd nasz, gdy ktoś jest tak dobry pozornie To za tym się kryje ciemna tajemnica Tak ciemna, jak nocna bez lampy ulica Otwierasz się, dajesz wejść ludzią do środka Bez stuku, a później, jak na kotka psotka Będziesz krzyczeć, płakać, czemu cię zraniono Czemu mury twego zaufania zburzono Czemuż głupia taka że im się oddałaś? Przecież sama sobie nie raz obiecałaś Że już lepiej będzie, tylko teraz słusznie Płaczesz, ukrywając swoją twarz w poduszkę Lekcja to dla ciebie całkiem zrozumiała Nikt do ciebie już nie wejdzie bez pytania Teraz już nikomu nie otworzysz serce Będziesz chciała uczuć, dowodu i więcej Będziesz chciała prawdy, dowodów wierności Lecz nie zaznacz nigdy w ten sposób miłości  Bo tu nie ma prawdy, bo tu nie ma rady Nie pomogą słowa ni żadne obrady Nie pomogą czyny, nie pomoże wiara Bo wciąż w twoim sercu jest głęboka rana Ile czasu minie póki się zagoi? Wiele, bo ból czasu wcale nie się boi
    • @KOBIETA Koniec zabolał -  "ty kochałeś za bardzo ,  a ja!? ja tylko bałam się śnić". Emocjonalny chaos? Jest tu wyznanie niezdolności do oddania tego samego. 
    • Gdy ludzie rozdarli tkankę nieba żelaznym psalmem wojen, wszechświat zadrżał jak zwierzę ugodzone w samo serce snu. Wtedy runęło Słońce. Nie zgasło — zostało zamordowane. Pękło na dwoje, zdradzone przez stal, która miała być tarczą, a stała się katem sypiącym popiołem. Planety zacisnęły usta w milczeniu, a Droga Mleczna zbladła, jakby wstydziła się oświetlać dzieło stworzenia. Niebiescy wędrowcy zabierając martwe światło ku krawędzi zdarzeń, tam, gdzie czas traci znaczenie, a grawitacja ma ciężar winy, pogrzebali blask w całunie mroku, by nikt w nieskończoności nie musiał patrzeć, jak gwiazdy umierają z ręki człowieka.
    • @UtratabezStraty

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      Dokładnie! To mity! :) Pozdrawiam. 
    • @KOBIETA nie jakieś ultra nowe...
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...