Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

bukowina II

Leo Krzyszczyk-Podlaś
 Udostępnij

Rekomendowane odpowiedzi

Leo Krzyszczyk-Podlaś

Leo Krzyszczyk-Podlaś

Opublikowano
Opublikowano (edytowane)

buku szlachetny co na straży
krętych bieszczadzkich stoisz dróg
ty co anielskich pilnujesz twarzy
w bieszczadzkim drewnie odbitych słów

 

w tobie zaklęte trwają wieki
w tobie śpiewają tysiące dusz
buku zielony mądry i wielki
pozwól że zrzucę wędrowny kurz

 

i rad usiądę w twoim cieniu
wsłuchany w starą bojkową pieśń
pochylę głowę i w skupieniu
wierszem złożę należną ci cześć
 

Edytowane przez Leo Krzyszczyk-Podlaś (wyświetl historię edycji)
5
Jacek_Suchowicz

Jacek_Suchowicz

Opublikowano
Opublikowano

lepszy jak poprzedni

 

lecz uważaj gdy siadasz po bukiem

towarzystwo jesienią masz w mig

przyjdą dziki zgłodniałe okrutnie

bo obiadek na ziemi już tkwi

 

buk rozsypał zielone żołędzie

przebogate w żelazo i tłuszcz

oj przed zimą kalorii przybędzie

a zapasik się przyda i już

:)))

 

2

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się
 Udostępnij
Tematy


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • huzarc
      Klatka

      Przez huzarc · Opublikowano

      @Robert Witold Gorzkowski Ten wiersz ma w sobie coś bardzo ludzkiego, z dylematu i ciągłego pytanie o świat i własne w nim miejsce. Co czasem prowadzi do definiowania siebie przez ból i rozczarowanie. A to co nazwane łatwiej jest oswoić.
    • Robert Witold Gorzkowski
      Klatka

      Przez Robert Witold Gorzkowski · Opublikowano

      Czym jest miłość, czym jest wolność, czym jest Twoje przekwitanie czym jest dusza i świętości łez tłumionych rozedrganie. Czym jest krzew wyschniętych pragnień, czym jest splot przebytych zdarzeń czym jest noc, a czym poranek czym jest dzień i zmartwychwstanie. Nie wiesz tego nie wiesz wcale jakie życie niesie treści jakie mości znów posłanie jak poświęci los niewieści. Bo wciąż szukasz zależności tupiesz nogą, krzyczysz, ganisz swoją drogę przebyć prosto dziateczkami się pochwalić. I odgrażasz się niebiosom że po miłość pójdziesz boso każdą nocą w animuszu drzwi zamykasz bez przymusu. Ściskasz kraty w umysł wkładasz żywe kwiaty, robót nawał i wyciszasz pożądanie pięknych myśli niesłychanie. I znów pytasz się w pacierzu Boże czemu we mnie wierzysz bo ja sama dnia każdego odpowiadam - dosyć tego. Widzę wolność w bezsilności mam ostoję bez miłości strofy zdarte i przebrzmiałe wierzysz w klatkę - wierzę Panie!         Gdy przestaniesz w nią wierzyć wyzwolisz się.          
    • Leo Krzyszczyk-Podlaś
      bez tytułu

      Przez Leo Krzyszczyk-Podlaś · Opublikowano

      a w górach śnieg leży chyba pójdę w góry   zachłysnę się mgłami pobiegnę polami   zanurzę się w chmury na białej rubieży   napiszę o tym wiersz że kocham przecież wiesz  
    • tie-break
      Przestrzeń Między

      Przez tie-break · Opublikowano

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      Jak to pięknie zabrzmiało. Tak naprawdę każdy podświadomie dąży do tego światła, szuka go i pragnie. Wiersz, o którym jest mowa, to most, po którym można przejść, o ile się go bezpowrotnie nie spali.
    • tie-break
      zdeptana dusza

      Przez tie-break · Opublikowano

      @Berenika97 Niesamowite studium psychologiczne dotkniętej traumą ofiary wojny. Największym dramatem tej kobiety jest konieczność pozostania na miejscu, w otoczeniu, którego każdy element jest bezlitosnym świadectwem i pamięcią.

  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...