Złodziej życia

[aniat.]

Jesteś złodziejem życia,

łasym na zaufanie.

ściskasz serce w swej dłoni

i czekasz, co się stanie.

 

Patrzysz wzrokiem zachłannym

na iskierki w mych oczach,

które oddają radość

i które czują po nocach.

 

Jesteś złodziejem życia,

kradniesz myśli nad ranem,

gnieciesz je wraz z nadzieją,

zostawiasz rozsypane.

 

A miękkie słowa czułe

zjadasz jak jabłka winne,

szarpiesz ich słodycz szorstko,

ranisz usta niewinne.

 

Jesteś złodziejem życia,

skradłbyś coś jeszcze pewnie,

lecz w moim sercu została

pustka i pieśni rzewne.

 

Tobie na nic się zdadzą

ty się żywisz miłością.

Ja tę pustkę wypełnię

całą sobą z godnością.

 

[aniat.]

@TylkoJestemOna jak rozpoznasz…Niektórzy, świetnie się kamuflują.

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Najważniejsze, to w porę się znaleźć Dziękuję za komentarz.

[aniat.]

@TylkoJestemOna Teraz już wiem

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

@TylkoJestemOna jak rozpoznasz…Niektórzy, świetnie się kamuflują.Najważniejsze, to w porę się znaleźć Dziękuję za komentarz.

[Berenika97]

@aniat.

To silny emocjonalnie wiersz. Oddajesz z niezwykłą precyzją obraz związany z toksyczną relacją - ze "złodziejem życia". Szczególnie uderza mnie kontrast między delikatnością opisów ("miękkie słowa czułe", "usta niewinne") a brutalnością działań tego, co kradnie radość i nadzieję.

Tekst jest wyjątkowy przez zakończenie - "całą sobą z godnością". Przełamanie się przez ból w stronę własnej wartości i siły. Świetny tekst!

 

 

[aniat.]

@Berenika97 Dziękuję

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.