Między wersami, małym drukiem

[Zofia Magdalena]

Już nawet psy kraczą
złorzecząc pogodzie
pokój ducha odpłynął
tam gdzie wzrok się gubi.

I wierzby płaczą
nad dramatem złożonym
z aktów dwóch.
Na pięć czasu mi szkoda.

Świat się rozbiegł
tworząc kolejne cztery strony.
Nie te pochodne, lecz
kolejne podstawowe.

Natrudniej oceniać
jest samego siebie,
tylko niektórzy
zawyżają notę.

Spróbuj zajrzeć w głębię oczu lustra

[drewniane palce]

a) proponuje zrezygnowanie z interpunkcji i wielkich liter.
b) nie przemawiają do mnie twoje metafory; 'psy kraczą pogodnie'? sama nie wiem.
c) nie jestem pewna puenty.... coś zgubiłam?
d) już go nie pamiętam, nic wyjątkowego. nie ma niczego co powoduje zapamiętanie.
e) zdecydowanie usunęłabym ostatni wers bo jest tandetny. nijak wg mnie nie wiąże sie z resztą.
nie mam wyranego zdania, właściwie już zapomniałam. powodzenia i pozdrawiam.

[Gość]

no i zgadzam sie z ostatnia strofa...tak to jest...

[Vera_Ikon]

Tak... końcówka baaardzo mądra i ciekawa.
Reszta nienajgorzej w sensie merytorycznym, pokombinowałabym jeszcze technicznie.
Ale jestem na tak (za odbicie w lustrze)
pozdr sesyjnie :)

[Zofia Magdalena]

brawo! pierwsza osoba, która zrozumiała przesłanie. Lustro też ma oczy. Problem polega na tym, aby je dostrzec. Pozdrawiam ciepło.

[Luthien_Alcarin]

hmmm..niepotrzebna inwersja w 2strofie, 3 wersie, reszta dobra, ciekawie napisane, moze momentami przekombinowane, ale ogólnie na plus

Pozdrawiam
Agata