Ludzie bywają jak anioły

[Sylvia]

 

płynąc niedbale lub wlokąc
stargane skrzydła codzienności
- po chmurach wbiegają śmiało
prawie o nic nie prosząc

nieliczni w splendorze zbytku
celebrują blask życia...
pławiąc się w miłości udręce
na ogół - weny mglisto lekkiej

 

 

[Annna2]

@Sylvia  tak bywają.

I dalej  słowami L. Staffa, fragm.

"Przedśpiew"

...(..) Szedłem przez pola żniwne i mogilne kopce,

Żyłem i z rzeczy ludzkich nic nie jest mi obce.

Przeto myśli me, które stoją przy mnie w radzie,

Choć smutne, są pogodne jako starcy w sadzie.

I uczę miłowania, radości w uśmiechu,

W łzach widzieć gorycz smutną, dobroć chorą w grzechu,

I pochwalam tajń życia w pieśni i w milczeniu,

Pogodny mądrym smutkiem i wprawny w cierpieniu ...

 

[Waldemar_Talar_Talar]

Witam - fajnie piszesz - 

                                              Pzdr.

[Sylvia]

@Annna2 Piękny fragment, dziękuję.

@Waldemar_Talar_Talar Miło mi, pozdrawiam.