„Zabrałaś mi dzieciństwo”

[Nela]

Zanim nauczyłam się mówić,

już wiedziałam, że muszę milczeć.

Twoje kroki po podłodze

brzmiały jak wyrok.

 

Nie tuliłaś — warczałaś.

Nie pytałaś — oskarżałaś.

Zamiast bajek – awantury.

Zamiast snów – ściany, co słyszały wszystko.

 

Pamiętasz? Bo ja pamiętam.

Jak trzaskałaś drzwiami,

jak wracałaś pijana,

i plułaś we mnie jadem, który miał mnie połknąć.

 

Byłam tylko dzieckiem.

Twoją córką.

Twoim lustrem.

Twoją ofiarą.

 

Zabrałaś mi dzieciństwo,

jakby było twoje.

Zostawiłaś mi w głowie krzyk,

którego nie da się wyciszyć.

 

Nie płacz teraz.

Nie tłumacz.

Nie wracaj.

Bo ja nie jestem już tą małą dziewczynką,

która błagała, żebyś ją w końcu kochała.

[Bożena De-Tre]

@Nela Został mi po nim[wiersz] tylko krzyk i głuchy w ciszy śmiech pokoleń......zatrzymałaś mnie tym wierszem Nelo.Pozdrowienia serdeczne z nutą nadzieji ..że to jednak fikcja a nie kolejny krzyk Pokoleń....

[Nela]

@Bożena De-TreDziękuję

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

[Bożena De-Tre]

@Nela ...nie ma za co to Twoja praca.

[Nela]

@Bożena De-Tre kocham pisać sprawia mi to niesamowitą przyjemność ale szkoda że nie mam jak tego bardziej rozkrecic

@Bożena De-TreDziękuję

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

[Bożena De-Tre]

@Nela Czas jest darem….chociaż ulotnym „ uchwycić „ nie każdy może…ale zatrzymać w biegu-ucapić( wiesz skąd pochodzi ten zwrot?)….i pracować to może „ coś? kiedyś? się wypracuje…a teraz pisz jak masz taką potrzebę.Nie licz na ludzi (zbyt mali często są)…a to co rodzi się w bólu ma głębszy sens.

@Nela co w ogóle znaczy „ rozkręcić”? Poezja ta strawa dla duszy …to nie chleb…chociaż uważam że powinniśmy się dzielić jednym i drugim.To ma sens…

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

[Stracony]

@Nela Myślę nad tym wierszem. Taką "córeczką" była kiedyś moja Mama. Jej ojciec po powrocie z wojny pił i traktował dzieci jak niewolników z przemocą włącznie. Jej matka odkąd moja Mama skończyła lat 9 traktowała córkę jak służącą w gospodarstwie rolnym ( np. ze złości spaliła jej lalkę, którą sama sobie uszyła), o posłaniu do szkoły nie było mowy. Jakie piętno do odcisnęło? Miałem najwspanialszą, mądrą życiowo, kochającą Mamę na świecie. Do końca swoich dni była dla mnie prawdziwym przyjacielem. zawsze cierpliwa, nigdy nie czyniła mi wyrzutów, nie miała pretensji. Tak wzrasta Człowiek, czego i tej dziewczynce z wiersza z całego serca życzę.

[Bożena De-Tre]

@Stracony jeżeli masz potrzebę pisania pisz  to bez dwóch zdań. To były inne czasy choć przecież jesteśmy cząstką przeszłości....''gdybym tak mogła w kościach kreta  odnależć swoje DNA''....gdzieś mam wiersz o takich też rozważaniach....wszystko jest po coś i wszystko było pamiętaj;skamieniał słowik ..umarło drzewo...TERAŻNIEJSZOŚĆ TRWA....a pióra gubią ptaki jakby się złamało Twoje. .....Znajdziesz...życzę owocnej pracy.

@Bożena De-Tre tylko ten Stracony mnie zastanawia...tak bez wartościowania ''co życiem a co stratą jest..........skoro można''umrzeć za życia nie żyjąc wcale.....dzięki za podzielenie się historią jak z filmu.

[infelia]

@Nela Ależ to jest z życia wzięte. Moc ekspresji, żal i złość. To jak antylaurka dla rodzica? Wiersz zrobił na mnie wrażenie. A o takie na tym portalu trudno. Pozdrawiam.

[Nela]

@Stracony dziękuję naprawdę

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

@Bożena De-Tre kocham pisać sprawia mi to niesamowitą przyjemność ale szkoda że nie mam jak tego bardziej rozkrecic

@Bożena De-TreDziękuję

@infelia jeju naprawdę jestem w szoku za taki cudowny odbiur mojego wiersza dziękuję z całego serca

@Bożena De-Tre dziękuję. Chodziło mi o to że chciała bym żeby moje wierzę dotarły do większej ilości osób nie po to aby być sławną tylko po to żeby w moich wierszach choć czasem odnaleźli ziemię lub odpowiedz na trapiące ich pytania.

[Annna2]

Wzruszający i poruszający.

I pomimo to, wyrosłaś na dobrego Człowieka

[Nela]

@Annna2 dziękuję

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

[Natuskaa]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Jak dla mnie to sedno... po czasie, niby wyrzut... niby - bo starość łapie za klamkę, to się komuś przypomina, że trzebaby coś naprawić, czego naprawić nie można. 

 

Pozdrawiam :)

 

[[email protected]]

@Nela Wykrzyczałaś Nel... na coś takiego trzeba odwagi. Bądź co bądź to matka?
 

Miłego weekendu Nel.

[sisy89]

Bardzo poruszający wiersz. Niestety, nie każdy powinien być rodzicem...

Pozdrawiam serdecznie :)

[Dagna]

@Nela dramatyczny, bardzo dosłowny przekaz… z cudzymi traumami się nie dyskutuje, ale jeśli można coś poradzić, to pozwolę sobie przestrzec PL - kę przed pułapką tkwienia w roli ofiary, bo bywa to przyczyną niemałych późniejszych problemów, zaniechań, gdyż istnieje pokusa aby oskarżać o wszystką tę jawną czarną owcę w naszym życiu - tutaj akurat matkę… przyznam, że jestem poruszona tym, w jak bolesnej formie utkwiły w pamięci tamte zdarzenia ; krzyku, którego nie da się wyciszyć czy mechanizmów mimikry wobec agresora… nałóg - ileż nieporadności miał przykryć zanim pozwalał na chwilę „zapomnieć”, ale ponieważ dziecko długo nosi w sobie potrzebę usprawiedliwienia przemocowych rodziców tutaj -  wyraźnie czara bólu przeszła granicę krytyczną… wielki to wstyd dla matki. by tak zhańbić „macierzyństwo”, współczuję i pozdrawiam.