Urszula Kozioł (1931-2025)

[Maciek.J]

Kiedy odchodzi poetka zostają
jej dzieci wiersze teraz sieroty
nie zapominajcie ich słów

kiedy odchodzi poetka to mów
że pobladł inicjał w tomikach złoty
a wiersze przecież ocaleją
choćby wykute na niejednym cokole

bo zawsze są wielką nadzieją
i pozostaną dla świata ostoją
nieśmiertelne
odejścia na zawsze się nie boją

kiedy odchodzi poetka czas ją pogania
ty póki tu jesteś zachowaj ją w pamięci
dziś pisze strofy tam gdzie sami święci

tej nocy znowu była burza i wiało
pożegnały ją wszystkie żywioły
teraz słuchają jej strof anioły

tu na doczesnym padole
prawdziwych poetów tak mało
a tyle jeszcze zostało do napisania
 

[Nefretete]

@Maciek.J

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

 

[Berenika97]

@Maciek.JPieknie!

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

[wierszyki]

Szkoda, że ani słowa, ani cytatu z jej twórczości. Nie wydaje mi się, aby jej o jakieś cokoły chodziło.

Może to o tym Twój wiersz. Że zostaje jakieś nazwisko z datami.

 

 

 

 

Jestem kłodą ściętego drzewa.

Nie mam korony 

I nie mam korzenia.

 

 

 

Mimo wszystko, zawsze to wspomnienie.

Pozdrawiam

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.