Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

@Leszczym To mi się kojarzy z ludźmi, którzy potrafią tylko ranić i to skutecznie. Głusi na otoczenie, nieliczący się z nikim. Im nie można nic zarzucić, skomentować, bo są tak bardzo wrażliwi. Widzę, że takich ludzi jest coraz więcej i to jakby mimo woli. Nie są chyba tego świadomi, ani temu winni. Ot taki wytwór dzisiejszych czasów. Nie wiem co autor miał na myśli, a to właśnie siła poezji. Dla mnie bardzo ciekawie i trafnie ujęte.

Opublikowano (edytowane)

@Leszczym  na pierwszą myśl przyszło mi to, że krzyk i atak jest formą samoobrony.

Bo jak ktoś zakrzyczy- to winy własne na atakującego przerzuci- no i w ten sposób lżej jest może?

Albo druga myśl- hejt- bo jak się siedzi przed kompem to się uuurasta- dobrze mu/ jej tak- niech ma

A w środku jest co?

Hejtu nie rozumiem, albo jak ośmieszania innych, poniżania- by przypadkiem nie "urośli"

smutne to

Edytowane przez Annna2 (wyświetl historię edycji)
Opublikowano

@Annna2 Hejt jest częściowo przyorganizowany, zawsze był niestety :// Krzyki mają coś z naparzania pięściami, ale właśnie miewają też taki dziwny wymiar agresji innego rodzaju. Zgadza się tak bywa, dziękuję że wpadłaś Annno 2 :)

Opublikowano

@Leszczym

Świetny tytuł i temat

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

, który może odnosić się ogólnie do mężczyzn. Gdyż coraz częściej mówi się o emocjach, które towarzyszą mężczyznom: z jednej strony silny, bo głowa rodziny, a z drugiej kruchy, bo to człowiek, który ma prawo do słabości, płaczu i okazywaniu słabości.

 

Bardzo mi się podoba, bardzo.

Pozdrawiam!

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


×
×
  • Dodaj nową pozycję...