Filiżanka życia

[Hiala]

Nad filiżanką herbaty,

o smaku mięty i róży,
swe życie człowiek przegląda,

 

fusami — jak z wosku — wróży.

Każdy łyk to obraz, z przeszłości coś przywoła:
dzieciństwo, młodość i miłość —
co serce wciąż unieść zdoła.

Fusy — jak ślady życia
na dnie porcelanowej miski —
mówią o dawnym czasie,
o chwilach tak bardzo bliskich.

W ciszy snują się myśli,
jak para znad filiżanki,
niosąc westchnienia duszy,
matczynej kołysanki.

Na dnie — półkole księżyca
wśród fusów stygnących powoli.
Noc jakby cicho szeptała:
„To było… minęło, lecz boli.”

Choć wróżby są ulotne
i fusy kłamią czasami —
to warto wziąć łyk wspomnień,
które zostały z nami.

Edytowane Niedziela o 09:03 przez Hiala (wyświetl historię edycji)

[Łukasz Jasiński]

I tak też można 

 

Łukasz Jasiński 

[Hiala]

@Łukasz Jasiński a można-pozdrawiam 

[Berenika97]

@HialaŁadny, nostalgiczny, zatrzymuje. Szkoda, że picie herbaty to już nie jest celebracja. 

[Hiala]

@Berenika97 dziękuję bardzo - dobra herbata nigdy nie jest zła-pozdrawiam ślicznie

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

[Witalisa]

@Hiala – fajny, "herbaciany" tytuł; nie wiem, czy zawsze piszesz z rymami, ale to jest ujmujące (w sensie technicznym i metaforycznym).

@Berenika97  – ciekawe, że Japończycy nie mówią właściwie o ceremonii, ale o "drodze herbaty".

[Dagna]

@Hiala … bardzo ujęło, pozdr.

[Hiala]

@Dagna dziękuję 

@Dagna śliczne dziękuję 

@Witalisa Dziękuję izapraszam do zaglądnięcia

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

[Jacek_Suchowicz]

bardzo delikatne

 

łyk wspomnień przed śniadaniem

po obiedzie łyżka 

na dobranoc aż pół szklanki

by sen przyszedł szybko

 

a zdrowie długo nie odejdzie

zwłaszcza psychiczne

ponoć potrafi płynąć

na zdrowie fizyczne

:)))

[Hiala]

@Jacek_Suchowicz możliwe że jest tak jak piszesz - pozdrawiam 

[Nata_Kruk]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

... Hiala.. i boli.. i nie boli... przecież nie idziemy w życiu tylko przez ból... :)

To nas wzmacnia, tak mi sie wydaje.

Pozdrawiam.

[Hiala]

@Nata_Kruk Masz rację… ból to tylko jedna z dróg, które prowadzą nas przez życie, ale nie jedyna. Czasem staje się źródłem siły, innym razem skłania do refleksji — i choć zostawia ślad, to pozwala też lepiej docenić to, co piękne i trwałe.