Szufla_da

[Nata_Kruk]

 

                S z u f l a _ d a

 

Jest już pusta, jak pustak, mysz w niej nawet nie skrobnie,
pewnie chyłkiem zabrała, w ciszę gniazdka - ku sobie.
Szufeleczką niewielką zagarnęła papierki,
na nich sylab bez liku, po cóż jej te literki...

 

Zagarnęła to mało, kupki jeszcze zrobiła, 
we śnie jakbym to czuła, ale pewna nie byłam. 
Sprytne, cwane stworzonko, w mig szufladę opróżnić...
żeby garstkę choć dla mnie - zmierzchem chciałam coś (s)tworzyć.

 

 lipiec, 2025

 

 

[Jacek_Suchowicz]

och to biedne stworzonko co zgarnęło z szuflady

szufeleczką niewielką i to nie dla zabawy

papierki z sylabami oraz garstkę literek

by na biurko ci przynieść choć to nic i niewiele 

 

ale wierzy że stworzysz maleńki poemacik

i że jej ciężka praca nie pójdzie na straty

rymy zręcznie dobierzesz metafory i myśli

myszka patrzy na ciebie że nadzieje jej ziścisz

:)

[Berenika97]

@Nata_KrukUroczy wiersz z himorem i głębszym znaczeniem "twórczej pustki". Mrugasz autoironicznym okiem? 

[wierszyki]

Bardzo ładny wiersz i nie wiem dlaczego tu dałaś do miniatur.

 

Nad starymi smutkami

Kto i po co rozkminiać

Miałby, więc tylko szybciej 

Choćby tyłem do przodu ;)

 

Pzdr :)

 

[Nata_Kruk]

@Berenika97... to prawda, takim oczkiem mrugnęłam...;)

 

@wierszyki..... tu mu lepiej, wg mnie.... bo nieco z humorkiem. Miło, że spodobał się.

 

 

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Jacku... dziękuję za śliczne strofki... :)

 

    dnia każdego ja także nadzieją się żywię
    ale z weną jak wiemy same utrapienia
    niby jest a jej nie ma lub zerka zza szafy
    niechaj myszka czeka aż - stworzę poŁematy  ... ; )

 

 

Dziękuję za zostawione słowa, pozdrawiam Was.

 

 

 

Edytowane Niedziela o 19:10 przez Nata_Kruk (wyświetl historię edycji)

[Sylwester_Lasota]

A mi się przypomina szuflada od Tuwima :)

 

Julian Tuwim - Kwiaty polskie - fragment

 

Mój dom. Mieszkanie. Pokój. Biurko.

A w nim (pamiętasz?) ta szuflada,

Do której się przez lata składa

Nie używane już portfele,

Wygasłe kwity, wizytówki,

Resztki żarówki, ćwierć-ołówki...

Leży tam spinka, fajka, śrubka,

Syndetikonu pusta tubka,

Jakaś pincetka czy pipetka,

Stara podarta portmonetka.

Kostka do gry, koreczek szklany.

Bilet na dworcu nie oddany,

Szary zamszowy futeralik,

Zeschły pędzelek, lak, medalik,

Przycisk z jaszczurką bez ogona,

Legitymacja przedawniona,

Brązowe pióro wypalane

Z białym napisem "Zakopane".

Korbka od czegoś, klucz do czegoś,

Lecz już oboje "do niczegoś"

Słowem, wiesz, jaka to szuflada...

A gdy jej wnętrze dobrze zbadasz,

Znajdziesz tam małe zasuszone

Serce twe, w gratach zagubione..."

 

 

 

Pozdrawiam :)