Historia edycji

Śniłem cię — jak śni się zapach nieznanej jeszcze skóry, nim dotknie go wieczór w niepojętym geście światła. Twoje imię nie padło ani razu — a jednak w każdym drgnieniu powieki odnajdywałem jego cień. Byłaś tylko spojrzeniem, które zatrzymałem zbyt długo — i właśnie to „zbyt” zaczęło we mnie pulsować. Nie wiem, czy to grzech — czy tylko światło odbite w źrenicach, które wiedzą więcej niż chciałyby przyznać. Czasem myśl o tobie jest jak tkanina — przeźroczysta, chłodna, lecz przyciąga ciepło dłoni, której nigdy nie miałem odwagi położyć. Między nami jest przestrzeń wypełniona nieobecnością — tak gęsta, że mogłaby być dotykiem. Kocham cię z daleka — nie przez brak bliskości, ale przez bliskość, której nie wolno było spełnić. A jednak czasem, gdy noc oddechem rusza firankę, mam wrażenie, że byłaś tuż obok — i tylko niedomknięty wers nas dzieli.

@Robert Witold Gorzkowski aż musiałam zerknąć Kto ten wiersz napisał  Czy aby napewno Roma

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Są mężczyźni którzy lubią jak się z nimi robi co się chce czyli wszystko  Więc spokojna Pana rozczochrana głowa  My kobiety od wieków znamy takie sztuczki i zaklęcia jakie się najtęższym "fizjologom" nie śniły 

Nie ulega wątpliwości że robią z nami to co chcą. @Gosława brawo, tylko też nie możemy nikogo ograniczać.

Bardzo szeroko Romeczko tym wierszem otworzyłaś furtkę  Pytanie tylko czy jesteś na "To" gotowa  Bo zapewniam Cię że będzie się działo  Oj będzie  Wejdź w ten poetycko duchowo mimo wszystko szalony świat przez drzwi a nie tak jak ja kiedyś razem z futryną

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

@Migrena nie masz za co ja też nie jestem kryształowy i próbuję nad sobą pracować. Poezja jest właśnie taką dziedziną gdzie można to przepracować

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Roma napisała „poecie w myślach można więcej” i ja też przez chwilę tak poczułem, ale to jest tylko puszczenie oczka. Ach te kobitki.