Tylko staruszka, która się garbi
albo na laskach mocno się trzyma,
wypatrzy ciebie — głodny gołąbku,
który przyszłości większej już nie masz.
Natrętne stadko rozrzuci kwestę,
w garnuszku przecież zabrakło wody...
Gdy się podziała gdzieś atencjuszka
w ludzkim skupisku, dawnej ślebody.
Tylko staruszka, która się garbi
albo na laskach mocno się trzyma,
wypatrzy ciebie — głodny gołąbku,
który przyszłości większej juz nie masz.
Natrętne stadko rozrzuci kwestę,
w garnuszku przecież zabrakło wody...
Gdy się podziała gdzieś atencjuszka
w ludzkim skupisku, dawnej ślebody.
Miłość to fatalny błąd oprogramowania
żądze i pragnienia władzy i jedzenia
niepohamowane wyuzdane seksualne
szaleństwa rozrodu od nowa
poezja jest jak miłość piękna ale nie potrzebna
znowu system nawalił można z jego komunikacji
użyć cos wspak lub ułożyć słowa by
dałby bóg żeby buk przepłynął przez Bug
Czyz nie pięknie to brzmi
Miłość i poezja to fatalny błąd
rozlewa się serotonina płyną czasem łzy
mosty ktoś buduje inny góry przenosii
a normalnie władz i rządzę
jedno nas podnieca drugie nami rządzi
niemoralne zwierzęta stadne
można omotać lecz piękno
zachowań uczuć wyższych
to błąd ucząc ludzkość człowieczeństwa
jak ta tęcza lub tęczowe chmury
za serce łapie i łaskę daje
człowiek to tylko małpa lecz w urojonym pięknie
w miłości w cierpienia miłosierdziu
czasem odnajduje sens
bo błądzić nam dane
Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.
Przez Berenika97 · Opublikowano
Przez Berenika97 · Opublikowano
Przez Marek.zak1 · Opublikowano
