oczywiście że pustka!
w nią można wszystko
też ciebie i mnie
i rozrośniemy się
w cały świat!
a nic
to tylko
twardy czarny punkt
nierozszczepialny
samotny do bólu
nikogo nie przyjmie...
dopiero piekło wspomoże
rozgrzeje do czerwoności!
na koniec popiół...
w nim drobinki bieli...
nutki nadziei...
oczywiście że pustka!
w nią można wszystko
też ciebie i mnie
i rozrośniemy się
w cały świat!
a nic
to tylko
twardy czarny punkt
nierozszczepialny
samotny do bólu
nikogo nie przyjmie...
dopiero piekło wspomoże
rozgrzeje do czerwoności!
na koniec popiół...
w nim drobinki bieli...
nutki bieli...
nutki nadziei...
motyla dziś ujrzałem
jak się cieszył życiem
częstował oczy barwą
której nawet tęcza by
się nie powstydziła
usiadł na zeszycie
w którym pod wierzbą
próbowałem coś napisać
mało tego przysiadł drugi
widać pierwszy przypadł
a może o mnie chodziło
i chciały podsunąć wenę
by o nich wiersz napisać
bez upiększania słów
przecież są tak piękne
Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.
Przez Robert Witold Gorzkowski · Opublikowano
Przez Robert Witold Gorzkowski · Opublikowano
Przez ireneo · Opublikowano
