Już lipiec

[Marcin Tarnowski]

A lipy? Już w większości przekwitły,

Choć któraś może się spóźnia – traf zwykły.

A duch? Bo każdy czas ma ducha swego,

Co do charakteru lub transcendentnego.

Kwitną lawendy, bylice, krwawniki;

Poza tym wszędy strzyżone trawniki

Przez ludzi, roboty – to sztuczne! gdzież duch?

A choć bywało, tym razem mało much.

Mieszają się na ulicach języki,

Dziwnych posunięć władz dziwne wyniki.

Z barw wciąż tyle złota i zieleni,

Że chwilami złuda raju na ziemi.

Och pójść do kogoś kto mi wytłumaczy:

Co każdy znak czasu dany mi znaczy?

Czyż drzwi zawarte? Choć droga przez krzaki,

Wiedź mnie przez ten slalom Aniele jaki!

Tam gdzie odludzie w ułomek świątyni…

Czy Anioł Kościoła za stan nie wini?

Z dala człeczych walk niech się uciszę!

Niech pojmę co zobaczę, co usłyszę!

Jeśli odejdę, niech na Waszą drogę!

Czego nie zdałem się w mocy, niech zrobię!

Bo potem przejdą refleksyjne lipce! –

Czas pobiegnie? Zagrają zimy skrzypce.

 

Zilustrował grafiką „Zrujnowany, opuszczony Kościół, choć inny” program „Imagine” pod dyktando Marcina Tarnowskiego.

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

[Annna2]

@Marcin Tarnowski  dużo pytań retorycznych.

Ładnie( podzieliłabym wiersz na strofy)