dedykuję Starcowi
Bywa, że uda złapać szczęście
i człek się czuje w niebo wzięty,
a świat wygląda zaraz piękniej,
jest kolorowy jakby lepszy.
Lecz z czasem wszystko powszednie,
aż w końcu szczęście nam doskwiera.
A człek szczęśliwy wcale nie jest,
bo szczęście pryska sobie nieraz.
Więc jeszcze chwilę na myślenie;
czy my umiemy pielęgnować,
to nasze szczęścia wciąż doceniać
podziwiać stale czar i powab?