Letnia ballada

[aniat.]

Tam, gdzie kłosy zawiązane wstęgą drogi,

gdzie rumianki i maki prostują nogi,

skowronek wprost z nieba rozsypuje dźwięki,

a wiatr tańczy lekko w falbanach sukienki…

 

Szło dziewczę szczęśliwe z rumieńcem na twarzy

i z myślą, że dzisiaj pod lasem się zdarzy

spotkanie z tym chłopcem, którego miłuje

i który jej usta tak słodko całuje.

 

Płynęła po drodze z kolorami lata.

Ubrana w miłość, w nadzieję bogata.

Bo chłopak obiecał, że uczucie trwałe

i przed nimi razem miesiące wspaniałe.

 

O kochaniu brzmiały naokoło dźwięki,

wiatr z uczuciem tańczył w falbanach sukienki.

Skowronek rozkosznie ucho nutą pieścił,

każdy kłos na polu dotknięciem szeleścił.

 

Gdy pod las dotarła w miłowaniu swoim,

w objęciach chłopaka chciała się ukoić.

Lecz on swoje serce do nóg innej rzucił,

pod zieloną knieję nigdy już nie wrócił.

 

Umilkł już skowronek pod niebem wysokim.

Rumianki i maki też zamknęły oczy.

Złote łany w polu, dawno pokoszone.

Tylko dziewczę smutno patrzy w lasu stronę.

 

Nie wypłakuj oczu, dziewczyno po polach,

bo ta letnia miłość już dawno nie woła.

Czasem tylko echo jego imię niesie,

gdzie zgasła nadzieja przy zielonym lesie

[Marek.zak1]

 Ślicznie opisane. Proponuję teraz  uwspółcześnioną wersję singielki i chłopaka z Tindera. Pozdrawiam 

[violetta]

Będzie jesienią dalsza część ;)

[aniat.]

@violetta Zobaczymy co życie napisze

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

@Marek.zak1 Dziękuję. Podsunąłeś mi ciekawą myśl, chociaż ja wolę te sielskie klimaty. 

[Leszczym]

@aniat. Ekstra :)

[Jacek_Suchowicz]

przypomniała mi się Halka Moniuszki

 

dziś tak wielkich miłości już nie ma

słowa gładkie porywa nam wiatr

chłopak rzuca czaruje i ściemnia

a dziewczyna nadzieję wciąż ma

 

choć ostatnio zmieniono reguły

i dziewczyny uwodzą już nas

chłopak pewien zaliczył był czuły

a tu dziewczę zdobyło i ma

 

:))))